 |
Daniel |
|
|
Hoi allemaal,
Mijn naam is Daniel, ik ben 43 jaar, getrouwd, en heb 2 kinderen.
Ik heb het Cenacolo meermaals mogen ervaren.
Ik heb jaren een leven vol drugsgebruik en duisternis geleefd, waarin ik dingen heb gedaan en meegemaakt die mij zwaar hadden beschadigd.
Uiteindelijk ben ik op de straat beland, waarin ik letterlijk aan het overleven was en niets mij kon schelen; hoe kom ik aan drugs en geld, dat was belangrijk.
Mijn ouders hadden veel verdriet en zorgen om mij, maar dat interesseerde mij niet, ik was in de duisternis, van egoïsme en gebruik.
Op gegeven ogenblik was ik het leven zat, ik besloot dat het klaar was. ik nam van alles tegelijk en kreeg een overdosis, dit alles was in 2003. Na vijf dagen in coma gelegen te hebben, ontwaakte ik, met mijn vader aan mijn bedzijde. Al die die tijd had hij gewaakt, maar ik was niet dankbaar, ik wilde niet leven. Ik ben toen nog wat maanden door gesukkeld met gebruik en uiteindelijk vonden mijn broer en moeder op internet een brief van een Nederlandse jongen (getuigenis) die in het Cenacolo zat.
Ik heb toen wat intakegesprekken gehad en ben vertrokken naar het huis in Hondeghem, alwaar ik mijn proefdagen heb gedaan en er uiteindelijk ook ben gebleven.
Mijn herstel in gebruik is dus begonnen in het Cenacolo. Ik heb er tot 2017 over gedaan om uiteindelijk te beseffen dat ik nu echt moest stoppen, en vanaf die tijd ben ik helemaal abstinent.
Mijn vrouw die ik in 2009 heb ontmoet, heet toevalligerwijs Elvira, hoewel, niets is toeval: de twee belangrijkste vrouwen, moeder Elvira en mijn vrouw Elvira, beiden hebben mijn leven gered.
Afgelopen weekend in Gistel was zeer bijzonder, om te voelen en nog deel uit te mogen maken van de familie Cenacolo, ondanks dat ik meermaals ben uitgetreden en binnengekomen.
Tegenwoordig heb ik ook een goed contact met Pascal die ik nog ken van Italië, alsook met verschillende broeders die ik kende vanuit het Cenacolo.
Wat mij raakt is de verbondenheid van de oudergroep en de liefde die ik voel.
Mijn vrouw was ook mee. Ze was ook erg onder de indruk van het weekend; we hebben gedeeld, gedanst, genoten, er was gebed en samenzijn.
Wat ik heb meegekregen uit het Cenacolo zijn handvatten, structuur, geloof in God, normen en waarden, een ruggengraat, maar het meest belangrijkste dat ik meekreeg, denk ik, is dat ik er geleerd heb om mijn maskers af te werpen.
Allemaal zaken die ik probeer toe te passen in mijn huidige job: ik werk als begeleider in de verslavingszorg in Nederland.
Met warme groet,
Daniel