Mijn naam is Matthijs. Graag wil ik getuigen over wat ik de voorbije tijd heb meegemaakt.
Ik kom terug van Ierland waar ik 1 maand ben gebleven in de fraterniteit aldaar. Het is nu 2 jaar dat ik uit Cenacolo ben; ik verbleef er 3,5 jaar in de fraterniteit in Medjugorje.
Toen ik voor het eerst naar Cenacolo vertrok, was ik niet gelovig. Ik noemde de Gemeenschap een «school van het leven».
Ik werd er gedoopt en heb er zo veel concrete dingen geleerd, maar op een bepaald moment ging ik weg omwille van medische afspraken die noodzakelijk waren.
Zonder dat ik het besefte, verliet ik Cenacolo en kwam ik plots thuis op een moeilijk moment die samenviel met de lockdown.
Toch nam ik de beslissing om werk te zoeken en op eigen benen te staan. Ik vond een job in het domein van logistiek en transport maar zag niet hoe veeleisend het bedrijf was. Ik wou “alles” doen voor mijn baas .
Zo heb ik zonder het te merken de talrijke waarden van de Gemeenschap laten verwateren en kon ik dingen niet meer doen of verbergen. Ik voelde dat ik dringend hulp nodig had en nam contact op met mijn peetvader.
Ik verloor mijn werk wegens mijn levensstijl en gezondheidsproblemen en lag in bed. Ik voelde zoveel schaamte ten opzichte van wat ik had laten vallen (licht, warmte, waarheid,..) en besefte dat ik nog dingen had moeten leren in de Gemeenschap om sterker te staan tov de maatschappij en de «struggle for live» mentaliteit in de gewone wereld.
Ik ben nu juist terug van 1 maand in Ierland en ik wil getuigen van mijn kracht. Ik besef hoeveel hoop ik heb kunnen geven aan jongere jongens in Cenacolo.
Ik heb het geluk gehad de verjaardag van moeder Elvira in live stream mee te maken, en besef wat ik allemaal vergeten was :
- liefde geven en krijgen
- voor de anderen iets doen
- hoop geven
Nu wil ik dit terugdoen voor anderen!
Ik wil jullie danken voor deze oudergroep. Deze groep is niet enkel belangrijk voor de ouders van jongeren die op weg gaan in de Gemeenschap op dit moment, maar ook zo belangrijk voor de ex-en.
Het is nu bijna vastentijd; de tijd die ons naar Pasen brengt en ik heb mogen inzien dat ook de liturgie enorm belangrijk is voor mij.
Ik wil elke broer bedanken, ik sta nu echt stevig op mijn 2 benen; ik voel dat ik meer kracht heb dan mijn eigen kracht; ik heb ook een beschermengel die mij helpt.
Op mijn eigen kracht kon ik deze weg nooit afleggen.
Mijn moeder heeft net voor haar overlijden gevraagd dat ik naar de Gemeenschap Cenacolo zou gaan. Ze zei : «Ga, want je hebt niets te verliezen, en ik wil dat jij leeft!»
Ik ben de haar en de Gemeenschap zo dankbaar voor alles wat ik heb meegekregen en nu op mijn beurt wil doorgeven aan anderen. Dankjewel om naar mijn getuigenis te luisteren.
Matthijs
(Deze getuigenis gaf Matthijs tijdens de ouderbijeenkomst van België/Nederland in Schoten op 19 februari 2022)