 |
Fernando en Ana Maria |
|
|
Wij komen uit Peru en hebben drie kinderen. Het waren geen goede tijden voor ons land toen we trouwden en er zat niks anders op dan hard werken, wilden we de belofte aan onze kinderen, dat het hen aan niets zou ontbreken, blijvend kunnen invullen. Dit betekende dat we zeven keer verhuisd zijn van de ene stad naar de andere. Dit zorgde echter voor veel moeilijkheden voor onze kinderen, want ze dienden zich telkens weer aan te passen aan school en vrienden.
Jaren gingen voorbij en onze zoon Fernando zijn gedrag begon te veranderen en veroorzaakte problemen. We probeerden hem te beschermen door verschillende keren van school te veranderen, maar dat is niet gelukt.
Toen vingen we geruchten op dat hij drugs gebruikte, maar we geloofden het niet omdat we dachten: "Hoe kan dit ons overkomen?". We ontkenden deze werkelijkheid.
Bewogen door onvoorwaardelijke liefde voor onze zoon, gingen we onvermoeibaar op zoek naar dokters, psychologen, therapeuten, psychiaters, therapeutische centra en klinieken, die hem echter volstopten met medicijnen. Helaas, hij bleef drugs gebruiken en wij bleven onszelf wijsmaken dat dit alles hem kon genezen.
Tegelijkertijd werd ons gezin verwoest: ons huis was niet langer een gastvrije plek, er waren constant onderlinge conflicten en een scheiding stond voor onze deur. Op dat moment vertelde een vriend ons over de Gemeenschap Cenacolo en met al onze twijfels, omdat we letterlijk uitgeput waren, gingen we met een bevriende priester naar de Pachacamac-missie om te kijken waar het allemaal over ging.
Domenico ontving ons, vertelde ons over de Gemeenschap en zei dat Fernando zou moeten komen voor een paar dagen ervaring; hij gaf ons toen het boek "Een herboren hoop". In dat gesprek zagen en voelden we de aanwezigheid van Jezus.
Toen we onze zoon vroegen wat hij dacht, antwoordde hij: «Voor het eerst voelde ik me door iemand bemind. Niet iedereen omhelst je met heldere ogen en een glimlach; op deze plek heet iedereen je op die manier welkom ».
We begrepen dat het kruis dat we droegen een instrument was om dicht bij Jezus te komen en we wilden dit anker van verlossing niet kwijtraken. Via deze weg wilde God het heil van onze zoon en, zonder dat wij het wisten, ook dat van ons huwelijk.
Fernando had de beslissing nog niet genomen en op dat moment was er nog steeds geen huis voor de jongens in Peru, maar naarmate de maanden verstreken werd de fraterniteit "Señor de los Milagros" een realiteit.
We namen deel aan de intakegesprekken in de hoop dat onze zoon op een dag zou kunnen meedoen. We leerden bidden met het hart en zonder wanhoop, vertrouwend op wat God voor ons had voorbereid.
Toen kwam de langverwachte dag: op 14 januari 2017 vroegen ze ons om hem naar Supe te brengen en zijn weg van bekering kon beginnen.
Op dit moment woont hij bijna vier jaar in de Gemeenschap. Momenteel is hij in Brazilië, in de missie "Nossa Senhora de la Ternura" in Mogi das Cruzes. Hij voelt zich nuttig voor anderen, hij heeft zin in zijn leven gevonden.
Ook wij hebben veel geschenken gekregen van de Gemeenschap, we hebben veel geleerd, vooral om te vergeven; we hebben elkaar teruggevonden als echtgenoten, als gezin, in het licht van de liefde van God, van de Heilige Geest, van de kracht van de Eucharistie en van het gebed. Wij zijn instrumenten in de handen van de Heer die ons nooit alleen heeft gelaten, ons bij elkaar heeft gehouden en ons nu terug heeft verenigd.
Nu onze familie is gegroeid, hebben we veel "kinderen van het hart": de missiezusters die met hun glimlach vreugde schenken aan onze dag, priestervrienden, missionarissen die bij dit werk betrokken zijn, vrijwilligers, vrienden en andere ouders die onderweg zijn; het is nu aan ons om hen te helpen. We zitten rond een grote tafel en we praten en delen, zonder discussie of onderscheid.
We danken de Gemeenschap Cenacolo en onze dierbare Moeder Elvira: dank voor het geven van jezelf, dank voor je getuigenis, voor je voorbeeld en voor je nederigheid, voor het werk dat God via jou tot stand heeft gebracht en waardoor wij vandaag de verrijzenis van onze zoon en ons gezin hebben mogen tot stand zien komen.
papa Fernando en mama Ana Maria