ivana petar

 

Hallo iedereen! Wij zijn Ivana en Petar en we willen vandaag op een heel bijzondere manier onze dank betuigen aan de Heer voor het geschenk van ons verrezen leven! We zijn blij dat we mogen getuigen over onze bekering en over alles wat de Heer heeft gedaan en blijft doen in ons leven. Reeds van bij het begin van onze weg in de Gemeenschap, ook al verliep deze vaak heel moeilijk, vol strijd en opoffering, hebben we elk op onze beurt heel sterk in ons hart gevoeld dat het de juist af te leggen weg is om goed te leven met onszelf en met anderen. En bovendien brengt hij ons naar het ware geluk.

Nadat we beiden enkele jaren in de respectievelijke mannelijke en vrouwelijke fraterniteiten van Europa hebben gewoond, groeide er in ons hart het verlangen om ons aan anderen te geven en de Heer heeft ons gehoord en voorzag in alles. We vertrokken naar de missiepost van Peru en daar hebben we elkaar leren kennen en werden we verliefd op elkaar. Zo mochten we voor de eerste keer in ons leven heel sterk ervaren hoe groot Gods Liefde is voor ons. Het was echt een geschenk om onze bruiloft hier te vieren op de missie, samen met de kinderen, de andere missionarissen en alle plaatselijke bewoners.

Het elke dag samenwonen met de verlaten kinderen, voor hen de enige familie te zijn, dat deed ons verliefd worden op dit eenvoudige maar innerlijk rijk gevulde leven! Het is heel bijzonder om te ervaren dat de liefde en het gebed niet tegengehouden worden door de vier muren van een huis, maar daar ver voorbij gaan, en het zichzelf totaal geven is aan onze naaste de ware vreugde is. Het missieleven vergt veel, het vraagt ons om elke dag opnieuw te sterven aan onszelf… maar wat we ontvangen, dat is honderd keer meer... het is de vreugde die ontluikt in de gezichten van onze kinderen.

We danken de Heer want we mogen en kunnen onze eigen kinderen opvoeden en onderwijzen in de missies, terwijl we in hun hart het zaad van het geloof, het zich geven aan de anderen, zaaien. Een grote dank gaat uit naar onze lieve Moeder Elvira die het eerste grote voorbeeld van geloof was op ons pad en die de deuren van de missies heeft geopend. Maar onze grootste dank gaat natuurlijk uit naar de Heer omdat Hij ons het leven heeft geschonken en aan ons heeft gedacht als een missionaire familie. Dankjewel, want we voelen ons geliefde kinderen. Ivana en Petar