Gemeenschap Cenacolo - Officiële Nederlandstalige Site

Skip to content

	Pelgrimstocht Naar Santiago!

"Vanaf hier zal ik terugkeren naar het gewone leven van alledag, niet gewoon meer na al wat ik ervaren heb,
en als rijkdom opgeslagen in de weg die ik zelf ben"
(Ricky Rieter)

Pelgrimstocht naar Santiago de Compostela, 9 mei - 21 juni 2015

Eén van onze moeders uit de Oudergroep, Greet, mama van Bas en Rik, die beiden hun weg gaan in onze Gemeenschap, ondernam dit voorjaar een pelgrimstocht per fiets vanuit Nederland (Beneden-Leeuwen) naar Santiago de Compostela, om meer bekendheid te geven aan de Gemeenschap Cenacolo. Dit deed ze samen met haar fietsmaatje Francien. Greet beschreef de route van ruim 2500 km, de ontmoetingen onderweg, de prachtige natuur en hun persoonlijke belevenissen heel levendig op haar blog. Al wie zich hiervoor ingeschreven had, kon bijna dagelijks meegenieten.

 Na een intense voorbereiding vertrok Greet op 9 mei jongstleden vanuit Beneden-Leeuwen richting Rosmalen, om de dag erna de ”officiële” start te maken, samen met Francien.. Greet had deze dag gekozen omdat haar zoon Bas die dag jarig is. Bas verblijft sinds drie jaar in de Gemeenschap. Haar andere zoon, Rik, is er oktober vorig jaar zijn “weg” begonnen. Samen met haar kinderen en haar familie ervaart zij een hele grote dankbaarheid in haar hart voor de nieuwe start die het hele gezin heeft genomen; een nieuwe start voor hun leven!
 
Net voor hun vertrek zijn ze geïnterviewd door de plaatselijke dagbladen: dit was een mooie start voor het doel verbonden aan hun fietstocht. Het afscheid was emotioneel: ze werden uitgezwaaid door veel familie en vrienden en tot hun grote verbazing, ook door andere ouders van jongeren die in de gemeenschap Cenacolo verblijven. Het verwarmde hun hart te merken dat iedereen zo met hen meeleefde. De eerste overnachtingen hadden plaats op locaties die iets te maken hadden met de Gemeenschap: de eerste bij één van de andere mama’s, die ook nog andere ouders van Nederlandse jongeren die hun weg gaan in de gemeenschap Cenacolo had uitgenodigd, en hen op die manier een heel gezellige avond bezorgde. De tweede overnachting was net over de grens met België, in Merksem, bij Pater Sylvain, waar de maandelijkse ouderbijeenkomsten voor België en Nederland plaatsvinden. Pascal en Sabine waren er ook bij. Vanuit Merksem ging het dan richting Mechelen, waar ze de Jacobsroute oppikten. “Deze route leidde ons door prachtige landschappen waar we genoten van alle kleuren van o.a. fluitenkruid, klaprozen, korenbloemen en boterbloemen, fluitende vogels en de geur van vers gemaaid gras. Heerlijk om zo te fietsen, het gaf een gevoel van vrijheid.”, zo vertelde Greet.

greet4 greet9   Op 15 mei fietsten ze Frankrijk binnen en op 4 juni arriveerden ze in Spanje. Te beseffen dat ze dit prachtige grote land doorkruist hebben per fiets, overweldigt haar nu nog. Ze houden er fijne herinneringen aan over: overnachtingen bij lieve mensen, heerlijke maaltijden, een glaasje goeie Franse wijn, want ook dat hoort bij Frankrijk, en veel memorabele ontmoetingen met fijne, gastvrije mensen. In Spanje hadden ze een grote klus voor de boeg: de Pyreneeën doorkruisen met de fiets! Maar dat is hen ook gelukt, terwijl ze ondertussen opnieuw veel mooie ontmoetingen hadden, fijne gesprekken met andere pelgrims die ze op hun tocht mochten ontmoeten, hulp bij het wijzen van de weg of bij het meezoeken naar een slaapplaats. Soms kwamen ze pelgrims tegen die hun pad al eerder gekruist hadden; en dan werd het telkens een fijn weerzien, een delen met elkaar van de ervaringen die ze opgedaan hadden. 

Op 15 juni arriveerden ze bij Cruz de Ferro. Dit is een bijzondere plek. De pelgrims leggen er een steen, een symbolisch gebaar, om een deel van hun last af te werpen. Deze traditie wordt nog steeds in ere gehouden door huidige pelgrims, om een fase af te sluiten van hun leven, een nieuwe stap maken op hun levensweg of een gedachtenis aan of een wens voor iemand achter te laten. Greet had van huis uit een steen meegenomen voor elk van haar beide zonen, en heeft die daar voor hen neergelegd. Voor zichzelf had ze ook een steen mee, en door die over haar schouder heen weg te gooien, wilde ze symbolisch alle ellende die het gezin de voorbije jaren had meegemaakt van zich afgooien. Maar het was niet enkel op dat moment dat ze voelde dat er veel boosheid van haar afviel; dat gebeurde ook tijdens het fietsen, met de wind mee. Alles ging gepaard met een grote dankbaarheid in haar hart, beseffende dat haar hele gezin een prachtig nieuw levenspad was ingeslagen: de beide jongens in de gemeenschap; haar dochter, diens vriend en hun zoontje die alles meebeleefden vanuit Nederland; en Greet zelf, door deze prachtige “camino” te fietsen samen met haar fietsmaatje Francien. Ook Francien heeft stenen voor dierbare familieleden neergelegd bij het kruis “Cruz de Ferro”.   

Op 20 juni was het dan zover: om 11u10 fietsten ze Santiago binnen en klokslag 12u stonden ze bij de grote kathedraal! Wat een prachtig moment! Ze hadden het gehaald! Als beloning hebben ze de Compostelaat ontvangen; dit is een door het bisdom van Santiago uitgegeven bewijsstuk dat je de “camino” hebt volbracht. Op zondagochtend werd de Pelgrimstocht afgesloten met de Eucharistieviering: een heel bijzondere viering, waarbij op het einde van de mis het wierookvat, de Botafumeiro, van links naar rechts door de ruime dwarsbeuk van de kerk slingert, met de daarbij horende prachtige gezangen; het is echt indrukwekkend!

En ja, dan zit het er op, de Camino naar Santiago hebben ze volbracht, ze zijn een bijzondere ervaring rijker, hebben ongelooflijk veel mooie natuur doorkruist, ook veel moeilijke momenten overwonnen, zowel fysiek als mentaal, maar het was het allemaal waard! Het doel van hun tocht, bekendheid geven aan de Gemeenschap Cenacolo, dat is zeker en vast behaald. Tijdens de vele ontmoetingen met andere pelgrims en dorpelingen werd regelmatig gevraagd waarvoor ze fietsten, werd er met interesse geluisterd naar hun verhaal, werden er foto’s gemaakt van hun pamfletten en noteerde men de site, zodat bij thuiskomst gekeken kon worden op de website van de Gemeenschap Cenacolo. Sommigen van hen die ze ontmoetten, waren heel erg verbaasd: ze hadden nog nooit over deze gemeenschap en het prachtige werk dat ze doet, gehoord, terwijl bijna iedereen iemand kende met een vorm van verslaving, mensen in nood die wel degelijk hulp kunnen gebruiken bij het vinden van hun weg van “de duisternis naar het licht”... “De ontzettend positieve reacties waren hartverwarmend, echt heel fijn!” zo vertelde Greet nog, ”Voor herhaling vatbaar, misschien ooit met beide jongens... wie zal het zeggen! ”

Dank aan iedereen die zijn steentje heeft bijgedragen en dit prachtig initiatief gesteund heeft: daardoor kon men, in overleg met Vader Stefano, "Voorzienigheid" schenken aan de verschillende Missieposten van de Gemeenschap Cenacolo.

Dankjewel Greet en Francien, want met deze fietstocht, deze bijzondere pelgrimstocht, is er alleszins meer bekendheid gegeven aan het prachtige werk dat in gang werd gezet door Moeder Elvira, met de hulp van de Heilige Geest en alle Voorzienigheid, eenvoudigweg door haar “ja” aan de oproep van Jezus in haar hart, al had ze destijds totaal geen idee van de omvang dat dit project zou aannemen... Dankjewel lieve moeder Elvira! Wij houden heel veel van je! HEEL VEEL!