 |
4 jaar in Villa Rosa! |
|
|
Villa Rosa (Argentinië), 3 maart 2024
Dag iedereen! We komen naar jullie toe vanuit het meisjeshuis in Argentinië, waar we onlangs een waar feest van het Leven van de vrouwen hebben meegemaakt, om de 4e verjaardag van de opening van ons huis te vieren. We zijn een paar dagen eerder begonnen met de voorbereidingen om het huis onberispelijk achter te laten en ondanks enkele moeilijkheden onderling, zijn we erin geslaagd om sereen op het feest aan te komen.
Die dag stonden we heel vroeg op, en regelden we de stoelen, tafels en alles wat er nog ontbrak en konden we de sfeer van het feest al proeven. We motiveerden elkaar toen er gasten arriveerden en we gingen ze begroeten. Het was een zeer familiale ontmoeting tussen ouders en kinderen en we hebben heel veel emoties ervaren. Het feest begon met het gebed van de rozenkrans en enkele dansen, welke ons veel vreugde brachten. Daarna arriveerde hulpbisschop Justo om de Eucharistie te vieren en hij sprak met ons over deze tijd van de Vasten, dat we moeten sterven om weer met de Heer op te staan. Dat ieder van ons, zowel binnen als buiten de Gemeenschap, een verslaving heeft, zoals hebzucht, afgunst, gierigheid; een verslaving die ons van binnen doodt zonder dat we het beseffen: hij raadde ons aan dit allemaal aan Jezus te geven en ons hart voor Hem te openen.
Daarna deelden we de lunch die we hadden bereid, dankzij de Voorzienigheid van ouders en vrienden: een heerlijke grill van worstjes en hamburgers en een rijke tafel met desserts! Elisa, de verantwoordelijke van onze fraterniteit, stelde ons voor aan zuster Mely, een van onze Zusters (Argentinië) die al twintig jaar deel uitmaakt van de Missiezusters van de Verrijzenis. Zij sprak met ons over de missies en de Gemeenschap. Ze is als missionaris in Afrika aan het werk en ze motiveerde ons om het pad van de missie te kiezen. Vervolgens vertelde Vader Eugenio hoeveel liefde en vriendelijkheid sommige mensen die al naar de hemel zijn gegaan, ons hebben gegeven, waarmee hij het belang van Daiane onderstreepte.
Enkele meisjes deden de Dans van de Maskers. Het was heel mooi omdat het benadrukte hoe vaak we een masker dragen, maar dankzij ons traject in de Gemeenschap kunnen we onze armoede en onze gaven herkennen om onszelf en anderen lief te hebben. Twee meisjes gaven een getuigenis en hun woorden raakten ons hart en lieten zien hoe de Gemeenschap ons helpt een nieuw leven te leiden. Toen kwam het moment van Aanbidding en we openden ons hart om Jezus binnen te laten. We voelden de aanwezigheid van de Heilige Geest die onze harten aanraakte. Vol vreugde namen we afscheid.
Dank u Moeder Elvira, want door uw “ja” zien wij ons leven herrijzen en kunnen wij zeggen dat “wij Zijn werk zijn”! Bedankt voor deze geweldige familie van Cenacolo, we houden heel veel van jullie! Los queremos mucho!!
De chica's van Villa Rosa
Lees de getuigenis van Adelaide
De jubileumviering van ons huis verliep in een feestelijke sfeer. Ik kreeg bezoek van mijn zus en wat vriendinnen; ik had het niet verwacht en het was een mooie ontmoeting, de vrucht van gebed. Ik werd geraakt door de getuigenis van zuster Mely over de missie in Afrika, over de noden die ze hebben. Toen ik de dans van de maskers danste, was ik angstig, maar dan overwon ik mijn angsten en uiteindelijk was ik blij om ook mijn getuigenis te kunnen vertellen "van de duisternis naar het Licht".
VERJAARDAG IN ARGENTINIE |
|
|
