 |
Giovanna |
|
|
Hallo, mijn naam is Giovanna, ik ben 26 jaar en ik kom uit Sicilië. Van kinds af aan ben ik altijd een gelukkig meisje geweest en het ontbrak me materieel gezien aan niets. God was niet echt aanwezig in mijn leven en in mijn puberteit amuseerde ik me met “wereldse” dingen zonder te beseffen dat dit op een dag gevolgen zou kunnen hebben. Na een tijdje gingen mijn ouders uit elkaar, wat veel leegte veroorzaakte in mij alsook een gebrek aan veiligheid; ik zat met heel veel boosheid en kon het niet accepteren.
Toen begon ik verschillende wegen te bewandelen, waarvan ik wist dat ze niet goed waren. Ik ging om met de verkeerde mensen, en uiteindelijk heb ik de mensen dicht bij mij, vooral mijn moeder, pijn gedaan met al mijn haat, maar ik had nog altijd het besef tussen goed en slecht. Mijn moeder was een vrouw met een groot geloof en ze raadde me altijd aan om naar de kerk te gaan, waar ik een jongen ontmoette waar ik verliefd op werd. Maar mijn relatie met hem was erg onzeker: de vele wonden in mijzelf zorgden ervoor dat ik geen vertrouwen durfde te geven aan mensen. Dit leidde uiteindelijk tot een relatiebreuk. En voor mij was dat een volgende “dreun” die me nog meer deed wanhopen. Dit ging gepaard met veel angst.
Eindelijk begreep ik dat wat ik deed verkeerd was, alles leek dood in mij. Ik bleef naar de kerk gaan en ontmoette een vrouw die pelgrimstochten maakte naar Medjugorje, die me uiteindelijk de Gemeenschap lieten zien. Na verloop van tijd beloofde ik mezelf dat ik mijn leven zou veranderen.
Ik kwam als jong meisje de Gemeenschap binnen, ik begreep de reden voor het verdriet overdag niet en hoe ik, zodra ik de kapel binnenkwam en verliet, een rust en veel vrede in mijn hart voelde. Maar sindsdien werd ik verliefd op Jezus en met veel geduld en liefde van anderen, kreeg ik hulp om meer en meer te veranderen, en toen ik het het minst verwachtte, verraste God me met de "Voorzienigheid" waardoor ik begreep dat Hij altijd dicht bij mij was, zelfs in de kleinste dingen.
Toen ik een beschermengel werd, voelde ik een diepe vreugde, maar ik had nog steeds een manier om egoïstisch te zijn, ik wilde alles voor mezelf, totdat ik het belang leerde kennen van het geven van leven.
De afgelopen jaren voel ik hoe Jezus en Maria mijn puberteit, mijn wonden en mijn angst aan het genezen zijn.
Ik overwin mijn moeilijkheden en voel me sterker. Ik zie dat als ik bij anderen ben, ik mijn armoede zie en hoe ik elke dag verander, en hoe ik evolueer als vrouw en moeder.
Ik ben blij met alles wat ik ervaar en vooral met de gave van de missie die een geweldige levensschool is.
Ik ben dankbaar omdat ik ben opgestaan en voor het leven van Moeder Elvira. Ik wil haar vandaag van ganser harte bedanken. Giovanna