Gemeenschap Cenacolo - Officiële Nederlandstalige Site

"Een Gemeenschap die verbondenheid en missie beleeft"

Pagno, van 18 tot 23 mei 2020

Het was een echt wonder dat we deze retraite hebben kunnen doen in voorbereiding op de vernieuwing van onze geloften die opnieuw op de dag van Pinksteren zullen plaatsvinden.

Jezus heeft dit gewild. Tot het laatste moment hadden we niet gedacht dat we het zouden kunnen doen. Dankjewel omdat uw Voorzienigheid voor ons werkelijk buitengewoon is!

Een echte nieuwigheid van de Heilige Geest, in alle opzichten. We hebben dit kunnen bereiken dankzij de online verbindingen. In het programma van dit jaar waren er geen catecheses maar getuigenissen van het leven van onze missionaire broeders en zusters.

Voor het eerst sinds de oprichting van onze familie van toegewijde broeders en zusters, hebben we deze retraite niet “samen” doorgemaakt, maar elk vanuit zijn of haar Fraterniteit, dit om de gezondheid van onze Moeder Elvira te beschermen.

Het thema was: "Een Gemeenschap die verbondenheid en missie beleeft”.
Dit hebben we uitgewerkt volgens de sporen die in onze levensregel zijn vervat.

We begonnen de retraite terugdenkend aan de honderdste verjaardag van de geboorte van Johannes Paulus II. We vertrouwden ons toe aan hem, een man van gebed die zich in zijn bediening heeft onderscheiden omdat hij tot het einde van zijn leven dicht bij zijn volk bleef, en zelfs doorheen zijn ziekte “leven” gaf.

De Heilige Mis markeerde de ochtend.
Het Woord van God dat ons in deze dagen vergezelde, nodigde ons telkens uit om na te denken over en licht te ontvangen van het zendingsleven van Paulus, die zich totaal gaf voor het Evangelie, en van waaruit hij de kracht ontving om telkens weer op te staan na alle beproevingen.

's Middags om 15.00 uur was het gebed van het Kroontje van de Goddelijke Barmhartigheid, en onmiddellijk daarna het uur van Barmhartigheid (moment van Aanbidding). Dit vormde ons centrum van eenheid met het zendingsleven: barmhartigheid afsmeken van het hart van Jezus voor degenen die ver weg zijn, voor hen die het gebed niet kennen, en voor degenen die niemand hebben om barmhartigheid af te smeken.

Nadien waren we via het communicatienetwerk elke dag verbonden met elkaar om onze ervaringen te delen: de toegewijde broeders vanuit hun Fraterniteit, wij Zusters en toegewijden van het Vormingshuis, en de zusters die bij onze Moeder Elvira wonen vanuit haar appartementje.

Verder de zusters en broeders vanuit de missieposten van Peru, Mexico, Brazilië en Liberia; vanuit Argentinië Zr Mely vanuit het huis van haar moeder, don Michel vanuit de Fraterniteit van de missie van Brazilië, vanuit de missiepost van de Filipijnen broeder Hubert, vanuit Kroatië don Ivan, en last but not least vanuit Oostenrijk, broeder Georg.

We zijn een geschenk geweest voor elkaar: onze levens werden in de Heilige Geest samengevoegd, gevormd en “bijgevuld”, allemaal volgens het wonderbaarlijke en prachtige werk dat alleen Hij kan bereiken. Dit om ons de kracht te geven om lief te hebben en te dienen volgens het charisma dat onze Moeder Elvira heeft ontvangen.

We hebben de dagen van onze retraite afgesloten door onze fraterniteiten en missies te omarmen met het pelgrims rozenkransgebed.

Elke avond heeft een nieuw, buitengewoon geschenk ons ​​hart wijdopen gezet: met verbazing hebben we in het licht het wonder van de Verrijzenis mogen aanschouwen bij de jongens, meisjes en kinderen van de missies, terwijl we Jezus dankzegden met het hart van Maria voor de schoonheid van het werk waarin Hij ons geroepen heeft.

 
Moeder Elvira,
de Missiezusters van de Verrijzenis,
en alle priesters en toegewijde broeders
van de Gemeenschap Cenacolo

RETRAITE GODGEWIJDEN