 |
Feest in Mogi: 10-jarig bestaan! |
|
|
Fraternidade "Santa Teresinha", Mogi das Cruzes
13 mei 2020
Op 13 mei, de dag van Onze Lieve Vrouw van Fatima, hebben we de 10e verjaardag van de fraterniteit "Santa Teresinha" gevierd. We werden verrast door onze broers die zich verkleed hadden en al zingend het feest geopend hebben.
Na de rozenkrans maakten de jongens alles in orde voor de viering van de Heilige Mis die om 11u plaatsvond en voorgegaan werd door Don Eugenio. De Mis werd gevierd met de jongens van het huis, en de families en ooms en tantes van de missiepost. We hadden ditmaal geen bezoek van vrienden vanwege de Corona-situatie overal in de wereld, maar allen waren wel aanwezig in onze gebeden en onze harten.
De homilie van Don Eugene deed ons terugdenken aan het begin van de geschiedenis van ons huis, aan de eerste groep, aan de droom van Moeder Elvira om een thuis te hebben voor de jongens en de vele offers die dit werk van God mogelijk hebben gemaakt. We zijn enorm dankbaar voor dit bijzondere geschenk: het bestaan van deze missie.
Natuurlijk mocht een heerlijke pizza niet ontbreken! De jongens hebben de lunch met veel fantasie verzorgd. Er werd heel wat afgelachen en vriendschappelijk gedeeld. We hadden een geweldige tijd! En ’s middags hebben we dan een partijtje voetbal gespeeld.
Daarna was het tijd voor de aanbidding van het Heilig Sacrament. Dit moment begon met vreugdevolle dansen met gebaren, met liederen, en geleid door de Heilige Geest. Het was fijn om zien hoeveel mensen deelnamen aan dit gebedsmoment, terwijl ze ons bedankten voor het geschenk om deel uit te maken van dit geweldige verhaal, op Jezus vertrouwend tijdens de moeilijke momenten.
We mogen nooit vergeten hoe Moeder Elvira de wens had om dit huis te openen. We hebben zowel onze dank betuigd aan Onze Lieve Vrouw die haar daarin begeleid heeft, alsook dankgezegd voor de concrete aanwezigheid van de Goddelijke Voorzienigheid.
’s Avonds vond er iets bijzonders plaats: de jongens hadden een sketch voorbereid waarin ze elk van de jongens die hier wonen imiteerden. Het was erg grappig en met veel liefde en vriendschap opgebouwd. Het was een echt leuke interpretatie, en er werd heel wat afgelachen! Daarna hebben we samen gegeten en naar een film gekeken.
We vonden het heel jammer dat we deze mooie dag niet met onze vrienden hebben kunnen delen, maar we hopen elkaar spoedig terug te kunnen zien. Het werden 15 jaar van broederschap… doorgemaakt in goede en kwade tijden, en vandaag zien we het resultaat van de “droom” van Moeder Elvira: we zijn dankbaar dat Santa Teresinha zo’n prachtig werk is. We gaan ermee door!!!
ps. We willen jullie dichter bij de geschiedenis van onze fraterniteit brengen met de getuigenis van Gianluca die destijds met zijn familie in de fraterniteit woonde.
"Als ik mijn ogen sluit, zie ik vandaag een prachtige door God geïnspireerde film. Hij was het die Moeder Elvira het idee gaf om dit hier te realiseren. Het was tijdens een van haar bezoeken aan Mogi, terwijl we de site bezochten. Zij hield telkens halt, keek rond en zei: "We gaan hier een huis bouwen." We waren verrast: we wisten niet voor wie dat huis zou zijn noch wie ons dit wilde laten doen. Uiteindelijk zijn we een paar maanden later begonnen, vertrouwend op ons geloof en op het vertrouwen dat daar iets zou kunnen ontstaan. Ik herinner me van die maanden vooral het grote enthousiasme maar ook de vele vragen over hoe die plek zou worden.
Het ontwerp van het huis was er eentje voor een zeer groot gebouw: 40 bij 10 meter, met een kapel op de bovenste verdieping waar je al het moois van de omringende natuur kon aanschouwen. We zijn begonnen met de bouw van het huis met de kostbare hulp van de zendingsjongeren. Ik ben hen tot op heden nog altijd enorm dankbaar voor de grote inspanningen die ze hebben geleverd, want ze moesten hun tijd verdelen tussen hun studie, hier werken aan het huis en bidden. Het was echt een immense inspanning voor hen. Ik ben ervan overtuigd dat het hen tot op de dag van vandaag geholpen heeft om hun persoonlijkheid en wilskracht te vormen. Het werd een buitengewone ervaring voor en met mij. Ik ga niet ontkennen dat ik mezelf dikwijls de vraag heb gesteld: wat doe ik hier, midden in het bos, duizenden stenen leggen? Ik herinner me heel goed hoeveel gaten we in de grond hebben gegraven om de fundering van het huis aan te leggen ... stuk voor stuk met de hand: er waren welgeteld 166 gaten van elk 5 meter. Op die momenten waarop ik nog geen idee had wat die plek zou worden, bleef ik steeds herhalen: "Alleen voor jou, Jezus!". Dit heeft me altijd de kracht gegeven om door te gaan.
Het ontbrak ons nooit aan Voorzienigheid: die kwam altijd op tijd. Het was een teken van God dat ervoor zorgde dat we altijd met geloof zijn blijven doorgaan.
Toen we klaar waren, zei onze “mama” dat het een opvanghuis voor drugsverslaafden zou worden. Opnieuw waren we allemaal stomverbaasd! Een huis voor volwassenen die nog niet helemaal genezen waren van hun verslaving vlakbij de missiepost waar men kinderen opving? Zou dat wel goed gaan? En of het goed is gegaan, het huis van Santa Teresinha is een grote kracht geworden voor de missie. Opnieuw had onze moeder al ver vooruit gekeken…
In de jaren die ik in de Gemeenschap doorbracht, had ik het geluk om verschillende huizen te openen. Zo ben ik naar Medjugorje gegaan om het huis te openen dat nu het meisjeshuis is. Daarna werd me gevraagd om te helpen bij de bouw van het “Dorp van vrede” - “il Villaggio della Pace” in Saluzzo. En toen, eenmaal aangekomen in Brazilië, ging ik aan de slag om het huis in Jau te openen. Al deze ervaringen hebben mijn leven gered en mijn hart verrijkt, maar het was Casa Santa Teresinha, het huis waar jullie nu wonen, dat mijn hart heeft gestolen. Tot op heden heb ik een heel diepe liefde en een andere relatie met God die ik nooit eerder had ervaren.
Dankjewel, Moeder Elvira, voor deze grote schat die mijn hart met oprechte vreugde vervult. Veel dank ook aan alle jonge mensen met wie ik in Santa Teresinha heb gewoond. Dank ook aan alle tieners die meegewerkt hebben aan de bouw van het huis. Een heel speciale dank gaat ook uit naar de vrienden van dit huis die ons vanaf het begin hebben geholpen om van deze plek een waar paradijs te maken. Ik wil de volgende personen nog eens extra gedenken: mijn dierbare vriend, dierenarts Nilo en zijn familie, Dimas, zijn broer, de bewoners van Mogi, die altijd hebben geholpen met het voederen van de dieren, Eugênio die ons om te beginnen twee koeien gaf, pater José Sometti, die dit huis is komen zegenen op haar eerste verjaardag, president Giacomo Guarnera voor de steun die hij ons altijd heeft gegeven op juridisch niveau, en alle vrienden die met hun gestes van liefde en aandacht voor ons Voorzienigheid zijn geworden.
Zonder twijfel gaat onze grootste dank uit naar de God die nog vóór ons van deze plek heeft gedroomd, en naar Onze Lieve Vrouw van Fatima, die ons vanaf het begin heeft gesteund. Moge God ons allemaal zegenen "
Gianluca