 |
Nieuws uit Peru! |
|
|
Villa el Salvador,
2 augustus 2018
“VOLG MIJ”
Liefste Moeder Elvira, vader Stefano en al onze zussen,
Hier zijn we nog eens! Om jullie een beetje te vertellen over ons leven hier in de missie van Villa el Salvador, “lugar mejor del mundo”, "de mooiste plek van de wereld"!
Laten we beginnen met God en de Gemeenschap te bedanken voor de langverwachte en welkome terugkeer van zr. Marica. We hebben haar enorm gemist, ook al zijn we er in geslaagd om deze periode goed te overbruggen. Op de moeilijkste momenten hebben we de aanwezigheid van de Heilige Geest gevoeld die ons heeft geleid. We weten heel goed dat Hij het was die de dingen deed en niet wij. Het was zeker ook een tijd waarin wij de gelegenheid genomen hebben onszelf te onderzoeken in de keuzes die we gemaakt hebben en in onze zelfgave daar waar het leven ons riep, zonder altijd de behoefte te voelen op menselijke zekerheden te steunen, maar meer op God te vertrouwen. Desondanks zijn we heel erg blij dat zr. Marica terug is en dat het huis weer “compleet” is.
Het is nu een maand dat onze nieuwe missionarissen, Monica en mama Vlasta, zijn aangekomen. Ze zijn al helemaal opgenomen in het drukke ritme van de missie en zijn een geweldig geschenk en een fijne aanwezigheid voor de kinderen en voor ons.
Op dit moment is er ook een meisje uit Spanje dat gedurende één maand ervaring wil opdoen: haar naam is Elena en haar broer was ooit in de Gemeenschap. Het is echt fijn om zien hoe ook familieleden van hen die in de Gemeenschap zijn geweest, betrokken blijven en een tijd bij ons willen doorbrengen om de Heer van heel nabij te leren kennen en wie weet, zo ook hun eigen roeping ontdekken.
In dit jaar zijn er echt veel meisjes uit Spanje en Italië gekomen om ervaring op te doen bij ons, en elk van hen is een geweldig geschenk geweest voor ons huis. We denken dikwijls aan hen en vertrouwen hen toe aan de Heer opdat het zaad dat in hun harten gezaaid werd, mag ontkiemen, groeien en vrucht dragen.
Maar het goede nieuws is de recente “verhuis”, zo gewild en langverwacht, van Victor Martin naar Rayo de Luz, naar het gezin van Angela, Alessandro en Brenda, een autistisch meisje van quasi zijn leeftijd.
Dit maakt ons immens gelukkig omdat er vanwege al hun gezondheidsproblemen altijd weinig hoop is geweest voor adoptie. Maar de Heer toonde ons opnieuw hoe geweldig Hij is in de liefde voor zijn geliefde kinderen, ook al heeft Hij ons laten wachten, want zoals we allen weten: Zijn tijd is niet de onze.
Welke familie zou Victor Martin het beste als geschenk kunnen krijgen? Natuurlijk een missionaire familie die in de Gemeenschap woont en immens veel van hem houdt! Angela vertelde ons dat Victor nu met een glunderende snoet door het huis loopt en dat hij het gelukkigste kind ter wereld lijkt te zijn.
Een paar dagen geleden kwamen ze alle vier naar ons huis en het was zo aandoenlijk om zien hoe Victor Alessandro's hand geen seconde losliet, ze zijn echt vrienden aan het worden en hij is al enorm gehecht aan hem… wat heel begrijpelijk is want gedurende heel zijn leven was hij enkel omringd door zusters en tantes.
We danken de Heer voor dit grote wonder en we danken ook Angela en Alessandro voor hun JA aan het leven van Victor en Brenda.
Op dit moment vertrouwen we de kleine Abigail toe aan jullie gebeden. Zuster Claudia en zuster Maria Pia hebben haar tijdens hun verblijf hier ontmoet. Het is het kindje dat als prematuur geboren is, en waarover we in vorige brieven verteld hebben. Het gaat vrij goed met haar: ze is nu negen en een halve maand oud en weegt iets meer dan vijf kilo. Ze is echt al een dochter van het Cenacolo geworden want godzijdank, ook al groeit ze heel erg traag, ze eet heel flink!
Vanwege haar zeer fragiele gezondheid heeft zij diverse afspraken in het ziekenhuis. Ze is een enorme vechter en ondanks dat ze klein is, weet ze wat ze wil en dat maakt ze ons heel goed duidelijk.
We vertrouwen haar toe op de voorspraak van Maria zodat ze goed mag opgroeien en sereen mag zijn; ze heeft het zo hard nodig. We vragen Maria ook om snel een gezin te vinden dat Abigail wil adopteren.
De laatste week van juli vieren ze in ons bisdom altijd de Semana Juvenil, een hele week gewijd aan jonge mensen; we hebben er de zondag aan deelgenomen en het was een heel mooi moment vol Geloof en vreugde! We werden vol vreugde onthaald en ze hebben samen met ons de Rozenkrans gebeden voor het Allerheiligste Sacrament dat onze pastoor had uitgesteld voor ons allemaal. Tussen de verschillende mysteries luisterden we naar enkele boodschappen over jongeren van Moeder Elvira, welke enorm gewaardeerd en heel aandachtig beluisterd werden! Daarna hebben we nog veel liedjes met gebaren gezongen en was er tijd om in vriendschap met elkaar om te gaan. Ze waren erg blij met ons en wij met hen!
Op ziekenbezoek gaan is nu een steeds terugkerende activiteit op donderdagmiddag. We wandelen dan op het "nog weinige zand" dat overblijft hier in Villa, in ieder geval dicht bij ons (nvdr. in de naaste omgeving van hun huis zijn de straten niet langer straten van zand zoals in de eerste 10 jaar, maar zijn ze meer en meer geasfalteerd). Dit zijn kostbare momenten om een beetje vriendschap, een luisterend oor en gebed te geven, zaken die ze ons allemaal vragen en we eindigen telkens met enkele vreugdevolle liederen. Gina is onze trouwe gids die meerdere keren per week op bezoek gaat bij de armere gezinnen en zich bekommert over hun noden; en dankzij haar hulp hebben wij de kans om, naar onze mogelijkheden, te delen en te doneren.
Dankjewel Moeder Elvira voor uw JA, voor uw totaal gegeven leven, voor uw voorbeeld van trouw en om ons te leren hoe men onder het kruis staat.
Dankjewel zusjes voor jullie gebeden en “rennen” voor Jezus en voor alles wat jullie doen voor onze Moeder Elvira, geef haar een dikke knuffel van ons.
We denken aan jullie in onze gebeden en we sturen jullie een dikke knuffel van “la lugar mejor del mundo”, de mooiste plek van de wereld ... Villa el Salvador.
We houden heel veel van jullie!!!!!!!!!
Jullie zussen, tantes, kinderen !!!!