 |
Eccoci! Hier zijn we! 20 JAAR OOSTENRIJK! |
|
|
Kleinfrauenhaid (Oostenrijk)
Zaterdag 2 september 2017
We willen met heel ons hart onze goede God bedanken voor de twee dagen vol van vreugde en licht die we beleefd hebben tijdens het twintigste verjaardagsfeest van onze fraterniteit ”Moeder van de Hoop." We hebben onze dank uitgesproken aan Moeder Elvira en alle vrienden die het mogelijk hebben gemaakt dat het huis in Kleinfrauenhaid geopend werd op 7 september 1997. Door hun moed en hun geloof heeft Jezus een klein zaadje van hoop gezaaid voor “verloren” jongeren, een zaadje dat vandaag is gegroeid en veel vruchten draagt. Het feest in Kleinfrauenhaid was een explosie van vreugde en leven.
Wij broers van het huis hebben dit kleine "Feest van het Leven" met zoveel vreugde voorbereid in het hart van Europa, ondertussen zelf groeiend in vriendschap en geloof. Onze parochie en vele vrienden hebben ook bijgedragen door hun tijd te geven om samen met ons dit onvergetelijk moment te beleven… en zo lieten ze ons zien hoeveel ze van ons houden!
De getuigenissen van de jongens en vrienden aan het begin van het Feest brachten de waarden van de Gemeenschap over: hoop, levensvreugde en licht in het hart dankzij een parcours van verrijzenis. Daarna hebben enkele vrienden van onze fraterniteit, samen met hun kinderen, een heel mooie mini-recital gebracht over het verhaal van Noach. Dankjewel lieve vrienden en kinderen, voor deze prachtige verrassing! De zaterdagmis werd in de grote tent van het Feest gevierd, voorgegaan door een dierbare vriend van ons, de vicaris-generaal van het bisdom van Eisenstadt, Martin Korpitsch. 
In zijn homilie zei hij dat de Gemeenschap ons laat zien dat God een Vader is die bemint; wanneer we in de Gemeenschap uiteindelijk de levensvreugde terugvinden, dan verheugt God zich daarover met heel zijn hart, want Hij is een Vader die eindeloos van ons houdt.
Aan het einde van de Mis las Don Korpitsch ons een brief voor van onze bisschop, Mgr. Egidio Zsifkovits, geschreven ter gelegenheid van onze verjaardag: "Het Cenacolo is een schat voor ons bisdom, het is een eiland vol schatten waar we veel rijkdommen kunnen vinden die vaak ontbreken in onze samenleving. De Gemeenschap Cenacolo heeft een onschatbare waarde voor ons bisdom."
De bisschop richtte een groot woord van dank aan Moeder Elvira, omdat "zij de basis heeft gelegd om het Evangelie in de wereld van vandaag te brengen, vertrekkend vanuit een heel concrete liefde, empathisch en ondersteunend." Bisschop Egidio sprak de wens uit dat onze Gemeenschap de waarden van geloof, hoop en liefde voor altijd mag blijven doorgeven. Wij danken onze lieve bisschop, de vicaris-generaal Martin en het hele bisdom voor hun waardering, vriendschap en bemoediging. Uit het diepste van ons hart: dank!!!
Na een heerlijk avondmaal hebben we 's avonds een zeer ontroerende video gezien over het leven van Moeder Elvira tijdens deze periode; daarna heeft zuster Claudia enkele mooie momenten met haar met ons allen gedeeld. Door de aanwezigheid van de zusters, Don Massimo Poldo en Don Ivan, mochten we een sterke omhelzing ervaren vanuit het hart van de Gemeenschap alsook de eenheid van één grote familie. Vervolgens mochten we ook een video-opname zien met warme wensen voor onze verjaardag, naar ons toe gezonden door Vader Stefano, Moeder Elvira en de zusters van Pagno. Dankjewel, heel erg bedankt!
Onmiddellijk daarna was er nog een speciaal moment. We hebben de Barmhartige Liefde van de Vader overwogen door middel van de Bijbelse Recital “De Omhelzing” die de broers van het huis met heel veel liefde hebben gebracht! De avond werd afgesloten met de Eucharistische Aanbidding; Don Ivan hielp ons met zijn woorden om onze levens en al onze goede verlangens bij de Barmhartige Jezus te brengen. Dank u, Heer Jezus, voor uw Liefde, voor onze getrooste en verrezen harten!
Zondag 3 september 2017
De zondag begon met een levendig “Eccomi” - “Hier ben ik”, gebracht door ons koor dat overgekomen was uit Saluzzo, en onze broers hebben op het podium met heel veel enthousiasme de vreugde overgebracht door de dansen met gebaren. De Rozenkrans bereidde ons voor op de Mis, voorgezeten door de aartsbisschop van Wenen, Kardinaal Christoph Schönborn, die al jarenlang een goede vriend is van onze Gemeenschap en een dierbare vriend van Moeder Elvira.
In zijn homilie herinnerde de kardinaal ons aan een feit dat Moeder Elvira altijd heeft benadrukt en wij wel eens vergeten: Christus is opgestaan! "Ik ontmoette Moeder Elvira voor het eerst," zo zei hij, “tijdens de Missiedagen in het centrum van Wenen, in 2003. Ze stond daar op het podium vóór de mensen en ze sprong op en neer, ze sprong echt op en neer en riep: "Jezus is verrezen! Hij is verrezen! Hij is werkelijk verrezen!” Dit is de ervaring van het Cenacolo! Het mysterie van het Kruis is het mysterie van de verrijzenis.” Aan het slot van zijn homilie gaf hij ons de woorden mee die zijn vader, kort voor zijn dood, tegen hem gezegd had: “Vóór het kruis is er het lijden, achter het kruis is er vreugde.”
"Dit kunnen wij allemaal leren," zo besloot de kardinaal, "want Christus is echt verrezen!” We bedanken de kardinaal voor zijn vriendschap en voor zijn sterke en troostende woorden, en zuster Claudia nodigde hem uit om Moeder Elvira in Pagno te bezoeken. Hartelijk dank, Uwe Eminentie, voor al uw bemoedigingen! Na de Mis hebben we nog een prachtig “Oostenrijks” moment beleefd. Enkele jongens van onze fraterniteit hebben een aantal traditionele dansen gebracht: de “Schuhplattler”. Hun getuigenissen brachten de ervaring van hun parcours in de Gemeenschap heel oprecht over.
Daarna liet Marco uit Medjugorje ons “stilstaan” bij wat altijd het mooiste van onze Gemeenschap zal zijn: het hart van een jongere dat weer begint te slaan, zijn ogen die weer beginnen te zien, zijn handen die opnieuw dienen, zijn voeten die beginnen te rennen naar degenen die dit het meeste nodig hebben. Dit alles vindt plaats in de school van Maria en Moeder Elvira, die ons Onze-Lieve-Vrouw heeft laten leren kennen als de “Moeder van het Cenacolo”. Alles wat we in de Gemeenschap en tijdens dit Feest hebben gevonden, willen we brengen naar alle mensen in nood en naar alle mensen die we ontmoeten.
Aan het eind van dit mooie Feest willen we de volgende mensen bedanken voor hun trouwe en heel concrete vriendschap, van bij de start van deze fraterniteit: Dr. Christian Stelzer met zijn vrouw Maria, Mgr. Josef Hirschl, Karl Schiller, Don Johannes Lehrner en vele andere vrienden. Onze grote dank gaat ook uit naar Don Achim Bayer en naar onze pastoor, Don Harald Schremser, voor de voorbereidingen van de liturgieën en voor hun beschikbaarheid. Hartelijk dank aan het koor "Cantico” voor haar bijdrage aan de Misvieringen. Vanuit het diepste van ons hart danken we het koor van Saluzzo, voor de vreugde en het leven dat zij ons uit Italië heeft gebracht! Dankjewel, Marco en zuster Claudia, voor jullie getuigenissen: jullie hebben licht gebracht op onze weg. Dankjewel en "Danke" aan alle vrienden van het huis, voor jullie grote en genereuze harten!
Dankjewel, liefste Moeder Elvira, omdat u uw leven voor ons hebt gegeven en dit prachtig parcours voor ons mogelijk hebt gemaakt!
Danke! Dankjewel, Dankjewel, Dankjewel!
Broeder Georg en de jongens van de Fraterniteit "Moeder van de Hoop" in Kleinfrauenhaid
Getuigenissen van de broers
Getuigenissen van de broers
Het was een heel mooi feest, ik heb zo veel mooie emoties beleefd en het is een herinnering die een belangrijke plaats in mijn hart zal hebben. Ik mocht (op het podium) de gebaren voordoen (bij de liederen), en al die mensen die heel blij aan het dansen waren, dat vervulde mijn hart met vreugde. Ik heb veel goede gesprekken gehad met mijn vader en voor het eerst heb ik samen met hem het goede gezien. Ik voelde dat dit me zoveel voldoening gaf omdat het me de stappen liet zien die ik gemaakt heb. Het was ook geweldig om te zien hoeveel voorzienigheid er is aangekomen! Ik heb diepe momenten van gebed meegemaakt, en vooral het moment van Aanbidding, op zaterdag, heb ik heel fijn gevonden. Ik vergeet nooit meer die traditionele Oostenrijkse dansen, Tiroolse dansen genoemd, en alle inzet en momenten van vriendschap die we hebben beleefd terwijl we ze aanleerden. Dank, dank aan de Gemeenschap, voor alles. Danke für 20 Jahre in Österreich !!!
Daniele
Ik wil de Voorzienigheid bedanken die me in deze fraterniteit heeft gewild, voor de kans die ik heb gekregen om aanwezig te zijn tijdens de voorbereidingen en voor de kracht om mijn “eccomi” dagelijks uit te spreken, ook bij de moeilijkheden die zich soms voordoen. Dankzij het gebed, de eenheid en het onderling delen kan ik ze tegemoet treden en elk gekregen geschenk omarmen, zoals bijvoorbeeld mijn deelname aan het koor voor de Mis of de bijbelse Recital op zaterdagavond: dit heeft mij geholpen om stappen te zetten in vergeving en om me te verzoenen met mijn familie die aanwezig was op het Feest. Ik heb momenten van grote emoties ervaren met mijn familie tijdens de catecheses en getuigenissen, maar vooral tijdens de Eucharistische Aanbidding en bij de video over onze Moeder Elvira.
Ik dank de Gemeenschap en Gods Voorzienigheid die me dit alles heeft laten beleven tijdens dit grote feest van 20 jaar leven in Oostenrijk.
Luca
Ik wil de Heer enorm bedanken, allereerst omdat Hij me opnieuw heeft weggehaald van het kwaad en me weer terugbracht naar de Gemeenschap en ook omdat Hij me gekozen heeft om deel uit te maken van de groep die in grote verbondenheid op weg is gegaan naar dit Feest.
Enorme dank aan Onze-Lieve-Vrouw die ons, met Goddelijke Voorzienigheid, in staat heeft gesteld dit alles te realiseren. Nog een grote dankjewel aan Moeder Elvira die met haar "Hier ben ik" ervoor gezorgd heeft dat dit vandaag allemaal kon plaatsvinden.
Voor mij persoonlijk was het een heel intens Feest, omringd door mijn hele familie die in jaren niet meer zo verenigd is geweest. Ik heb opnieuw mogen tonen dat door samen te bidden kwetsuren uit het verleden genezen kunnen worden en we met hoop naar de toekomst kunnen kijken.
Ik dank u, Heer, voor de weg die we gaan.
Davide
Ik heb het Feest erg goed beleefd want ik kon de vruchten zien van ons werk terwijl ik de geest en het charisma van onze Gemeenschap inademde. Er heerste een sfeer van vrede en vreugde die door plaatsen en binnen in mensen drong. De getuigenissen, zowel in privégesprekken als op het podium, laadden de lucht met elektriciteit en lieten ons het werk van de Heilige Geest voelen. Onze bijbelse recital is met veel enthousiasme onthaald en de Mis die door Kardinaal Schönborn werd voorgegaan, vergrootte nóg meer de schoonheid van een Feest dat op zich al zo prachtig was! Ik ben er trots op dat ik in een kleine rol heb mogen bijdragen aan dit Mini "Feest van het Leven"!
Alberto
Wat mij werkelijk diep geraakt heeft is mijn familie, want als zij me vandaag zien, zijn ze blij. Dat was vroeger niet zo. De laatste keer dat ik mijn vader met een glimlach zag, was acht jaar geleden. Na zeven jaar van druggebruik waren we geen familie meer. Maar vandaag zijn ze allemaal samen gekomen om me op te zoeken. Dankjewel, Moeder Elvira, omdat je me echt gered hebt. Alleen door God worden we weer herenigd. God heeft me meegenomen en me naar de Gemeenschap gebracht. Ik was in een kliniek voor drugsverslaafden en voor jongeren met alcoholproblemen. Er was daar een vrouw met haar man die me vele malen alleen gezien hebben, terwijl ik wachtte op de medicijnen. Later is ze naar me toegekomen en vertelde ze me over de Gemeenschap. Toen ik kardinaal Schönborn hoorde spreken tijdens het feest herinnerde ik me dit moment en voor het eerst realiseerde ik mij dat God me nooit vergeten is.
Lukas I.
Ik was verbaasd over de beschikbaarheid en bereidwilligheid van zoveel mensen om ons op zoveel verschillende manieren te helpen. Ouders, vrienden, broers, zussen van andere fraterniteiten, onze zusters, priesters ... veel mensen die zich gratuit gegeven hebben in hun eigen tijd en vol enthousiasme de mouwen hebben opgestroopt om deze 20 jaar van leven in Oostenrijk met ons te vieren. Deze liefdevolle gebaren, samen met de woorden uit de homilie van Vicaris-Generaal Martin die over het gegeven leven sprak, leerden mij dat waarachtig geluk en volle vreugde het zich volkomen geven is, zonder iets voor zichzelf te houden. Hartelijk dank.
David S.
Ik dank de Gemeenschap omdat ik het Feest heb kunnen bijwonen. Het was erg mooi om te zien hoe God ons, na een lange voorbereidingstijd met veel strijd en beproevingen die ik samen met mijn broers heb doorgemaakt, begeleid heeft en hoe het ons aan niets ontbrak. Door de verschillende Oostenrijkse dansen, de gebaren (bij de liederen) en de bijbelse Recital, heb ik gemerkt hoe ik een grote stap van vrijheid heb kunnen zetten. De getuigenissen van de vrienden van onze fraterniteit waren enorm ontroerend en vervulden mijn hart, net zoals de woorden van kardinaal Schönborn op zondag: “Het kruis heeft twee zijden: aan de voorkant is er het lijden, aan de achterkant de blijdschap.” Dankjewel Moeder Elvira, want 20 jaar geleden heb jij je JA uitgesproken voor dit huis in Oostenrijk!
Thorben
Het feest werd een nieuwe ervaring voor mij, omdat ik het als kok heb mogen meemaken. Door de dienst aan anderen leerde ik de vreugde kennen in het dienen en beminnen. Van nature ben ik zeer egoïstisch, maar ik heb geleerd om los te komen van mezelf en zorg te dragen voor de anderen. De Voorzienigheid heeft me diep geraakt, want ik voelde me omarmd en begeleid door God om ons verrezen leven te vieren. Ik bedank Moeder Elvira omdat ze een veeleisende Gemeenschap heeft opgericht die me leert hoe ik me goed voel als ik méér aan anderen dan aan mijzelf denk.
Edouard
|
|
|
|
