Sean

Sean

Ik kom uit Ierland, mijn naam is Sean en ik ben twintig jaar oud. Ik ben opgegroeid in een oprecht gezin, mijn ouders deden altijd alles voor mij. Ze hebben hard gewerkt om ervoor te zorgen dat ik niets tekort kwam. Ik had het altijd moeilijk op school en daarom begon ik lessen over te slaan en de eerste verkeerde vrienden te maken, met jongens die ouder waren dan ik. Met hen begon ik eerst te stelen en daarna beetje bij beetje raakte ik mezelf kwijt op zoek naar geluk op vele verkeerde paden. Op dertienjarige leeftijd begon ik middelen te gebruiken en voor het kwade te kiezen: ik raakte geobsedeerd door het materialisme en dat werd alsmaar erger. Ik was nooit tevreden met wat ik had, was altijd op zoek naar de duurste en meest opvallende dingen en gaf alleen om mijn uiterlijk. 

 

Ik heb alles wat ik heb meegemaakt altijd verborgen door veel ‘maskers’ te dragen, tot het punt dat ik niet langer wist wie ik was. Mijn ouders beseften dat er iets mis was en begonnen vragen te stellen over mijn levensstijl. Ze probeerden me altijd te helpen, maar ik wilde niet luisteren en toegeven dat ik een probleem had, tot het punt waarop ik echt een dieptepunt bereikte, ik had genoeg van alles wat ik om mezelf heen had gecreëerd. Ik begon te hopen op iets beters en anders, ik voelde van binnen dat er iets moest veranderen.

 

Dus vroeg ik om hulp en daar ontmoette ik voor het eerst de Gemeenschap Cenacolo. Nadat ik enkele "proef" dagen had meegemaakt, voelde ik in mijn hart alle liefde die de jongens mij toezonden. Ik heb altijd gevoetbald en ervan gedroomd een voetballer op hoog niveau te worden, maar deze droom was niet haalbaar en daardoor verloor ik de wens om te spelen en te sporten. Ik had geen motivatie en geloofde niet langer in mezelf, maar de Gemeenschap heeft mij geholpen en doet dat nog steeds. Ik begon in mezelf te geloven en mezelf tot het uiterste van mijn kunnen te ‘duwen’ om te zien dat ik het beste van mezelf kon geven.

 

Ik had er in het begin van mijn parcours veel moeite mee, want als ik bad terwijl ik naar het Heilig Sacrament keek, kwamen er altijd veel negatieve herinneringen uit mijn verleden in mijn gedachten. Ik ontdekte dat ik op een andere manier kon bidden, en dus begon ik te zingen en daarna gitaar te spelen. Ik voelde me op mijn gemak en begon op deze manier te bidden en de Heer te prijzen. Nu is muziek voor mij een passie: God liet mij een gave ontdekken waarvan ik dacht dat ik die niet had. Tegenwoordig kan ik alles wat ik heb geleerd aan anderen doorgeven, en het geeft me zoveel vreugde omdat ik mezelf in de kleine dingen aan mijn broeders kan geven.

 

Terwijl ik op weg ging in de Gemeenschap zijn mijn ouders gescheiden en daar heb ik veel onder geleden. Maar velen stonden achter mij en hielpen mij het hoofd rechtop te houden en vooruit te komen. Ik wilde weer tot leven komen en tegelijkertijd de dood vermijden, maar ik moest eerst lijden. In de Gemeenschap werd ik erg getroffen door de waarheid: voor het eerst leerde ik eerlijk en oprecht te zijn tegenover mezelf en tegenover anderen. Ik heb het gevoel dat ik eindelijk een plek heb gevonden waar ik overal vrij ben en me thuis voel. Ik ben niet langer bang om mezelf te zijn en ik wil leven zoals God mij geschapen heeft. Ik heb geleerd dat ik na elke val weer kan opstaan, al is het soms met tranen in mijn ogen: maar ik weet dat ze dan liefde, vreugde en barmhartigheid worden. Ik wil alles ervaren wat de Heer mij voorstelt en mezelf in Zijn handen overgeven. Ik ben ook erg blij omdat ik leer werken met waardigheid en met mijn handen, die de eerste Voorzienigheid van God zijn.

 

Op dit moment woon ik in de fraterniteit "Casa di Nazareth" in Loreto en ik ben erg enthousiast dat Onze Lieve Vrouw mij hier heeft geroepen, op deze plek, gezegend door het Heilige Huis. Ik heb het geschenk gekregen om naast een gezin uit onze Gemeenschap te kunnen leven en de ware waarden van een christelijk gezin te kunnen zien: dit is heel belangrijk voor mij en geeft mij zoveel vreugde in mijn hart. Ik wil iedereen bedanken omdat ik me echt geliefd voel, als een herrezen zoon.