VRIENDSCHAP IN DE GEMEENSCHAP
"De Gemeenschap is de plaats waar de Heer in ons een nieuwe hemel en aarde wil recreëren, want het is een familie waar men vreugde en lijden, gebed en werk, enige strijd, maar ook vrede, vergeving en ware vriendschap beleefd."
De jongens en meisjes komen vaak boos aan in de Gemeenschap, maar vervolgens leren ze datgene dat ze beleven, in vriendschap te communiceren.
Ze lachen naar elkaar, helpen elkaar; het is de vriendschap die ze doet groeien, een vriendschap die in waarheid en niet in ambitie beleefd wordt. En als ze fouten maken, leren ze om vergiffenis te vragen: zo wordt de vriendschap tussen hen sterker dan de beperkingen en de kleinheid van iedereen.
Het is nodig dat we er elke dag bij stilstaan dat de vriendschap een weg is. Om te beginnen dienen we echte waarachtige vrienden te zijn, want als er geen vriendschap is, geen oprechte vriendschap, dan zijn we eenzame mensen.
Wij doen alles, maar ontvangen niets, we doen veel dingen, maar zijn eenzaam en alleen, want het ontbreekt ons aan delen, vreugde, respect, een glimlach ... en zo nemen we het beste van ons leven weg, datgene dat de waarden zijn die de Heer in ons hart heeft gelegd waardoor we kunnen samenleven en gelukkig zijn met anderen.
Onze dagelijkse oefening is deze van het samenleven in gemeenschap met God en met onze broeders (zusters); niet door te kijken naar de dingen die wij doen, maar door aandacht te besteden aan de dingen die God aan het doen is om ons heen, in die zus of broer, in de mensen om ons heen. En zo treden we geleidelijk binnen in een gemeenschap die niet enkel bestaat uit het delen van uiterlijke dingen, maar van dingen binnenuit geleefd, die respect, vrede, ware vriendschap, ontzag voortbrengen voor alle gaven die God in de harten plaats van hen die samen met ons op weg gaan.
De Gemeenschap leert ons om niet bang te zijn voor de waarheid. De vrijheid die we zoeken moeten we veroveren door niet langer datgene te doen wat wij willen, maar door de oprechtheid van het hart te beleven. De waarheid die de broers ons vertellen wordt niet uit angst afgewezen, want de angst genereert de leugen en de leugen de eenzaamheid. De waarheid, zelfs als ze inspanning kost, moet worden toegejuicht, omdat ze het hart bevrijdt en eenheid herstelt.
Een jongen stuurde me een brief nadat hij was overgeplaatst naar een nieuwe fraterniteit, met volgende tekst: "In het nieuwe huis vond ik echte vriendschap, want er is niemand die mij mijn armoede vertelt”. Vriendschap is een fantastisch geschenk als zij waarachtig is.
Soms kan liefde om een berisping vragen, vraagt zij om de dingen die je ziet te zeggen om een broeder te corrigeren: ook dit is vriendschap! Niets meer zeggen, dat is luiheid, dat is onverschilligheid, ongeïnteresseerdheid, je bent dood en je maakt de anderen dood.
Juist omdat je het goede wilt, maak je het jezelf moeilijk; het zou veel makkelijker zou zijn om te zeggen: “Het is niet aan mij“, je blik op iets anders te richten en weg te gaan… maar neen, dat is lafheid.
Je mag niet verwachten dat het altijd de andere zal zijn om de eerste stap te zetten, neen, doe jij dat: doe een gebaar, schenk een glimlach, zeg een woord, doe een plezier, een gunst. Maak het leven mooi en oprecht door liefde tot stand te laten komen in kleine dingen.
Leer om te praten en niet te bekritiseren, en nog minder om stil te blijven in die stilte die je proeft op een begraafplaats, bij diep ongeluk, innerlijke geweld. Je moet leren om eerlijk en nederig te zijn om de waarheid te beleven die je openstelt voor dialoog en vriendschap.
We moeten leren om niet te bekritiseren, niet negatief te spreken over de persoon naast ons, want dit genereert scheiding, verwijdering in plaats van vereniging, het verwekt kwaad in plaats van goed.
Als er iets niet goed gaat, moet je de moed hebben om samen te komen en te praten met elkaar, om zo een loyale, oprechte vriendschap te laten ontstaan, een vriendschap die eenheid schept. Ik heb gezien dat de beste vriendschappen deze zijn die tot stand komen door heel eerlijk en oprecht met elkaar te spreken, ook al is dit soms zonder “fluwelen handschoenen” aan te trekken. Wanneer jullie in staat zijn om te praten met elkaar terwijl jullie elkaar recht in de ogen kijken, op een eerlijke, transparante manier… dan zullen er heel sterke vriendschappen ontstaan, met een krachtige smaak van vrijheid en waarheid.
Moeder Elvira