“Ook de artistieke dimensie van zang, dans, theater, kan worden beschouwd als een" roeping "van onze Gemeenschap, een roeping om te getuigen over de vreugde van het geloof: aan degenen die we ontmoeten vertellen dat Jezus de dood heeft overwonnen, onze dood! Dat het laatste woord van God niet de dood is, maar de opstanding" Moeder Elvira
De Bijbelset Recital "L'Abbraccio”-“De Omhelzing”, vertelt de evangelische parabel van de “Verloren Zoon" aan de hand van liederen en dansen, volledig gerealiseerd door de jongeren van de Gemeenschap. De parabel van de “Verloren Zoon” is het verhaal van ieder van ons: na alles te hebben verkwist, vonden we in de ontmoeting met de Gemeenschap de omhelzing van de Barmhartigheid van de Vader.
Door de jaren heen zijn er al verschillende recitals en bijbelse musicals tot stand gekomen die ons naar heel wat pleinen en kerken in Europa en de wereld hebben gebracht om te getuigen over de grootsheid van Gods Barmhartigheid en de vreugde van het geloof.
Alles kwam tot stand vanuit de creativiteit van jonge mensen en hun offer, vanuit een serieuze en trouwe toewijding. Ze waren vele uren bezig met de repetities, met het lezen van Gods Woord, 
het uitwerken van de choreografieën, met het monteren en demonteren van het podium, de belichting ... soms ook door afstand te doen van hun slaap, van het plezier van een partijtje voetbal, van hun ‘vrije tijd'. Mooie dingen ontstaan altijd vanuit opoffering, waardoor ze oprecht zijn.
Het podium beklimmen, over onszelf praten in het bijzijn van anderen, de angst overwinnen om fouten te maken, een microfoon vasthouden, zingen ... dit zijn allemaal dingen die niemand van ons vroeger had kunnen doen zonder eerst te drinken of drugs te gebruiken, en het zijn grote overwinningen van de vrijheid!
Daarom zijn het bespelen van de instrumenten, het zingen en dansen in de eerste plaats een getuigenis en een groot geschenk voor onszelf, voor de genezing van ons hart, voor het overwinnen van onze angsten en complexen, om in onszelf datgene te versterken waarover we getuigen.
Ook de vele uren van de repetities van het koor en de recitals, de fouten, de onderlinge spanningen, de momenten van gebed en verzoening, ze maken deel uit van de evangelisatie, omdat het in de eerste plaats het evangelie is dat ons transformeert en bevrijdt. Alleen op deze manier wordt de verkondiging ook waar voor de anderen. Wat in de harten binnenkomt van degenen die ons zien en horen, is niet zozeer onze perfecte opvoering als acteurs, maar de waarheid en de toewijding die we stoppen in datgene dat we doen.
Het zijn geen artiesten die het podium opgaan, maar “Herrezenen”. Het waren dode jongeren die door Gods Liefde opnieuw zijn opgestaan. Het waren verloren straatjongeren, die enkel in staat waren om te dansen en over zichzelf te praten als ze high of 'dronken' waren, en nu zijn ze in staat om dit te doen met een zuiver hart, met stralende ogen, hun angsten overbruggend, hun verlegenheid overwinnend.
Het zijn geen voorstellingen maar echte concrete feiten, actuele wonderen die in ons tot stand zijn gekomen. Het is het verhaal van Jezus, gekomen om ons te redden, dat ook vandaag nog altijd voortduurt, plaatsvindt in ons.
Heel dikwijls ontstaan de woorden van de gecomponeerde liedjes, de choreografie van de dansen, de ideeën voor de decors, terwijl ze geknield zitten voor het Heilig Sacrament. In feite passeert alles langs de gave van het gebed, waardoor dit een levend contact met God wordt. De verkondiging van het Evangelie door onze Bijbelse Recitals heeft ons overtuigd dat ons geloof, telkens we getuigenis geven, sterker wordt in onszelf.
|
|
|
