DE BESCHERMENGEL - DE “ANGELO CUSTODE”
"Als je bemint, stel je eisen aan je broeder. Als je werkelijk een vriend bent,
laat je de dingen niet op hun beloop, want je ziet graag dat hij groeit.
Je houdt van hem en daarom lijd je met hem, en indien het nodig is, dan vast je mét hem,
om samen iets groots op te bouwen.” Moeder Elvira
De “engel” in de Bijbel is de aanwezigheid van God naast de mens. Ons leven is zo kostbaar in Zijn ogen dat Hij persoonlijk voor ons zorgt, ons beschermt met zijn aanwezigheid als Vader, terwijl Hij ons toevertrouwt aan de bijzondere bescherming van een engel.
Ook wanneer je pas bent aangekomen in de Gemeenschap, word je aan een “beschermengel” toevertrouwd, aan een "angelo custode”: dat is een jongere die net als jij op weg gaat om herboren te worden, maar die reeds de eerste moeilijkheden overwonnen heeft en klaar is om zorg te dragen voor de nieuweling die “gebroken” aangekomen is.
De “beschermengel”, de broer die jou als een schaduw volgt op het moment dat jij bent toegekomen in de Gemeenschap, wordt zo je eerste vriend, degene die je alles uitlegt, die klaarheid schept in de eerste moeilijke stappen van je weg, die je beschermt in momenten waarin het kwaad te sterk wordt, door in dialoog te gaan met je, door je te helpen om de communautaire regels te begrijpen.
Deze broer die naast je staat, altijd klaar om je de hand te reiken, op elk moment van de dag of de nacht, is een concreet teken dat de Gemeenschap van je leven houdt, jou ter harte neemt, in je wedergeboorte gelooft.
Op sommige momenten zal jouw “engel” je ook wel eens ergeren, omdat je het gevoel hebt dat je “niet vrij” bent, maar in werkelijkheid is hij de gids, het hulpmiddel voor je vrijheid die op dat moment enorm zwak en kwetsbaar is tegenover de verleidingen van het kwaad en drugs.
De liefde kijkt met zuivere ogen en werkt met een oprecht hart. Wanneer iemand liefheeft, dan neemt hij risico’s, heeft hij geen angst, want hij weet dat hij gevolgd zal worden.
Wanneer anderen niet naar ons luisteren, is dit omdat we de dingen doen zonder liefdevol te zijn. Voordat we iemand iets duidelijk willen maken met woorden, moeten we hem met ons leven laten zien dat we hem graag zien, dat zijn leven een geschenk is voor ons.
Wanneer je wordt aangevallen, vernederd, gemarginaliseerd, moet je leren om stil te zijn, te slikken en te lijden. De stilte zegt veel meer dan al je rechtvaardigingen, je woordenwisseling, je uitleg: de stilte is het grootste woord.
Jij lijdt in stilte, en de andere zal je veel beter begrijpen en je vriend blijven, terwijl zijn vriendschap voor jou nog groter zal worden.
Een vriendschap heeft behoefte aan begrip, acceptatie, onbaatzuchtigheid, standvastigheid en loyaliteit; dan zullen we er in slagen om minder te oordelen, om de dingen niet enkel meer te overwegen vanuit ons eigen standpunt, maar om de anderen te ontdekken in hun uniciteit.
“Beschermd” worden en “beschermengel” zijn, dit zijn dé twee fundamentele realiteiten die het leven in stand houden: de behoefte om bemind te worden en deze van te beminnen.
Wanneer je aankomt in de Gemeenschap heb je een enorme behoefte om bemind, begeleid en beschermd te worden, om vervolgens te leren om van je zwakkere broeders te houden, voor hen zorg te dragen, hen te beschermen en te dienen. Van “beschermde” naar “beschermer”, van bemind worden naar degene die ervoor kiest om lief te hebben ... het is het christelijke pad dat de Gemeenschap ons leert om herboren te worden.
"Korte tijd nadat ik toegekomen was in de Gemeenschap, was het één van mijn eerste wensen dat ik “angelo custode" - “beschermengel” mocht zijn; al kon ik me niet eens voorstellen wat dit in praktijk betekende. Het leek me leuk om iemand te helpen die niet wist wáár te beginnen om opnieuw geboren te worden, hem nabij te zijn, te praten met hem. Al besefte ik toen nog niet dat het dáár niet mee stopte. “Ik heb heel veel gekregen in de Gemeenschap en ik herinner me dat ik in het begin, toen het niet gemakkelijk was, veel begrip en bescherming gevoeld heb van de jongen aan wie ze me toevertrouwd hebben, van hem die mijn “beschermengel” was. Voor het eerst in lange tijd voelde ik dat ik een echte vriend had gevonden, iemand die de moed had om mij de waarheid te zeggen, die zweeg als ik trots en chagrijnig was, vriendelijk en behulpzaam was toen ik verdrietig was en het nodig had om me geliefd te voelen. Met mijn “beschermengel” ben ik altijd goed bevriend gebleven, en telkens we elkaar terugzien, is het fijn om terug te denken aan die vreugdevolle en moeilijke momenten die we samen beleefd hebben."Enkele getuigenissen
Op het ogenblik dat ik deze verantwoordelijkheid kreeg, werd ik regelmatig geconfronteerd met onverwachte situaties die me versteld deden staan, me soms ergerden en uit mijn evenwicht haalden. Ik wist dat ik me moest ontdoen van mijn eigendunk, van de gedachte dat “ik” degene was die de kracht bezat om de ander te redden; ik moest me klein en arm voelen zoals het meisje dat zich voor me bevond, om - met Gods hulp - in haar leven te kunnen binnentreden, en om klaar te staan om haar op elk moment op te vangen, ongeacht mijn eigen stemming van het moment. Ik moest leren om haar tijd, reacties, gedachten en gevoelens te respecteren. Ik had het nodig om mijn eigen futloosheid, mijn comfort-zones, mijn pretenties en vooral mijn geslotenheid en hardheid te overwinnen. Dag na dag ontdekte ik alsmaar meer hoe arm ik was, hoeveel hulp ik nodig had bij wat ik dacht en deed. Slechts in die momenten ben ik echt gaan beseffen hoe groot het geschenk is om een “beschermengel” te zijn.”
"Als je mij vraagt wie voor mij een beschermengel is, dan denk ik onmiddellijk aan een stille maar constante aanwezigheid naast me, iemand die mij kracht geeft, door wie ik me op een speciale manier beschermd voel; diegene die wij, meisjes van de Gemeenschap, gedurende een bepaalde periode zelf willen zijn voor de meisjes die pas bij ons aangekomen zijn."