 |
Thomas |
|
|
Hallo, mijn naam is Thomas, ik ben 24 jaar en ik ben nu een jaar op weg in de Gemeenschap.
Na mijn geboorte ben ik enkel door mijn moeder grootgebracht en opgevoed. Ik heb mijn vader niet veel gezien, daar hij truckchauffeur was, altijd onderweg; ik ben opgegroeid zonder zijn vaderlijk gezag en met een leegte die in de loop der jaren alleen maar groter is geworden.
Mijn kindertijd verliep behoorlijk hectisch, gekweld door existentiële vragen die ik mezelf stelde en waarop niemand antwoorden had. Ik was gefrustreerd en ontevreden, en daardoor heb ik altijd een natuurlijke afkeer gehad van dingen die hieruit voortvloeiden.
Mijn studietijd was een ramp, ik wilde alleen maar plezier maken, ik kon me geen serieus leven voorstellen. Daar ik niet elke dag geconfronteerd wilde worden met de harde werkelijkheid van het leven en haar dagelijkse banaliteiten, zat ik vrij snel vast in mijn eerste verslaving: videogames. Het was zoveel gemakkelijker om achterover te hangen en een fictief leven te leiden. Maar al snel besefte ik dat ik zo mijn leven misliep.
Vervolgens kwam de periode van de middelbare school er aan en, toen ik contact wou maken met anderen en geen idee had hoe dat moest, werd ik vrij snel aangetrokken door het nachtleven en verleid door de mooie praatjes van het kwaad. Hierdoor nam mijn leven een totaal andere wending, en zonder het te beseffen viel ik in een diepe put, altijd op de vlucht voor wie ik werkelijk was en wat ik voelde. Door het gebruik van verschillende drugs, raakte ik de weg kwijt en ontwikkelde ik een paranoia tegenover de anderen; door te dealen en mijn attitude gingen al mijn vriendschappen stuk voor stuk kapot.
I
k dacht dat ik vrij was als ik high was, maar met het verstrijken van de tijd besef ik dat ik met de drugs enkel het gevangenisgevoel in me verstevigde. Op een gegeven moment ben ik onder het gewicht van al die rottigheid in de cocaïne gevlucht om aan al mijn problemen te ontsnappen, ik liet alles om mij heen vallen: werk, relaties, sociaal leven, enz ...
Toen hoorde ik spreken over het Cenacolo en ik keerde terug naar Lourdes. Aanvankelijk om mijn moeder te plezieren, maar diep in mij was er iets dat me zei dat dit de juiste plek was.
De eerste maanden waren echt zwaar want ik zag de noodzaak niet om te blijven; al vrij snel hervond ik mijn zelfvertrouwen en mezelf overtuigend dat ik klaar was om te vertrekken, keek ik uit naar de eerste familiebijeenkomst. Toen ik mijn moeder en mijn vriendin zag, was er de directe confrontatie met het gewone leven, en ik kwam tot het besef dat ik nog enorm zwak was tegenover verleidingen op het moment dat ik mijn vriendin om een sigaret vroeg.
Vanaf die bijeenkomst ben ik echt aan de weg beginnen timmeren voor mezelf, ik wou veranderen. Door anderen te vertrouwen en met hen te delen wat ik meegemaakt had, begon ik beetje bij beetje te ontdekken hoeveel kwetsuren ik had, verwondingen die ik altijd geminimaliseerd had, of me snel met andere dingen bezig hield om er niet meer te moeten aan denken; ik kwam tot het besef dat ik leefde volgens wat de anderen van me dachten, dat de afwezigheid van mijn vader en de manier waarop hij weggegaan was me enorm hadden getekend. Ik zag dat ik gekwetst was wat betreft mijn seksualiteit, meisjes, eten, oordelen, enz ...
Dankzij de Gemeenschap kan ik al deze zaken nu onder ogen zien, en hoe moeilijk dit ook was, ik kan zeggen dat ik nu echt gevonden heb waar de leegtes waren in mijn leven… en ik heb ze kunnen “invullen” dankzij het Geloof!
Mijn geloof geeft me de kracht om alles te doen, ik mag mijn toekomst toevertrouwen aan God, want ik kan alles in Zijn handen leggen. Hij geeft me vrede en ik voel zijn Barmhartigheid en zijn Vergeving voor al mijn fouten. Elke dag is een geschenk, en bij elke ontmoeting, elke uitwisseling, voel ik dat Iemand over mij waakt en me begeleidt bij alles wat ik doe.
Thomas
nota: deze getuigenis werd gegeven op het 17° verjaardagsfeest van de Fraterniteit in Hondehem, na de "voorstelling" van de Bijbelse Recital "De Verloren Zoon", waarbij Thomas de rol had van de jongste zoon