 |
Lisieux - retraite voor de ouders! |
|
|
Lisieux
9 - 11 november 2018
Een 60-tal ouders uit Frankrijk en België zijn, samen met Franco en Bernadette van de fraterniteit van Lourdes, bijeengekomen in Lisieux voor een retraite van enkele dagen.
Voor hen die reeds aangekomen waren in de ochtend, was er kort na de middag de mogelijkheid om “les Buissonnets” te bezoeken, het huis waar de familie van de Heilige Theresia is gaan wonen na de dood van haar moeder, en de Carmel, waar de overblijfselen van de Heilige zijn en waar zij als kloosterlinge woonde vanaf haar vijftiende tot aan haar dood. Zij is slechts 24 jaar geworden.
’s Avonds zijn ook don Andrea, broeder Hubert en drie Missiezusters van de Verrijzenis aangekomen vanuit Italië, en samen hebben we een avond van gebed gehouden. Deze was met heel veel liefde en zorg voorbereid door de ouders waarbij liederen en teksten met reflectie over het leven van de heiligen Louis en Zélie Martin, de ouders van de Heilige Theresia, elkaar afwisselden.
De volgende dagen heeft de Karmeliet, broeder Yannick, ons met enkele catecheses geholpen om binnen te treden in de spiritualiteit van de heilige Theresia, alsook om haar familie, een familie van Heiligen, beter te leren kennen. We werden uitgenodigd om onze kwetsbaarheid en fragiliteit te omarmen en Gods Liefde binnen te laten in elk facet van ons leven. Hij spoorde ons aan om niet ontmoedigd te geraken op onze weg van Heiligheid, want God is met ons en Hij werkt in ons. Na elke catechese volgde een moment van onderling delen in groepjes, een kostbaar moment om onze harten te openen, om vreugde, verdriet en hoop te delen met elkaar en elkaar te helpen in waarheid, gebed en vriendschap.
De Heilige Mis werd voorgegaan door Don Andrea. In zijn homilie brachten zijn woorden het leven en het hart van onze Moeder Elvira dicht bij ons.
Zij heeft, net zoals de heilige Theresia, een leven gekend van kleinheid en vernederingen, en ze liet Gods Liefde binnenstromen in haar leven. Ze was niet bang haar eigen wonden te laten zien, arm te zijn door alles en iedereen, in het bijzonder God, nodig te hebben. Dit heeft ons geholpen om ons leven en onze armoede onder de blik van Gods Liefde te leggen, om vervolgens met diezelfde blik naar de anderen en hun leven te kijken.
De zaterdagavond bevonden we ons in de kapel waar we een tijd van gebed hadden, mediterend over enkele teksten die geschreven zijn door de Heilige Theresia van het Kindje Jezus. Daarna was er een tijd van Aanbidding van het Heilig Sacrament; en voor hen die dat wilden, kon dit ook tijdens de nacht blijven doorgaan, in een beurtrol.
Deze familie van Heiligen heeft ons begeleid en ons geholpen met hun gebed, hun voorbeden en de getuigenis van hun leven; je kon heel sterk hun aanwezigheid voelen.
Het ontbrak ons ook niet aan “meer beweeglijke” momenten, waarin de Zusters van de Gemeenschap ons lieten zingen, dansen en samen plezier maken. We hebben de vreugde van het samenzijn ervaren en van het elkaar beter leren kennen, ook tijdens de maaltijden die we in eenvoud, broederlijkheid, vriendschap en vol vrolijkheid doorbrachten.
Deze ontmoetingsmomenten zijn belangrijk om zich deel van een familie te voelen, om door te gaan met het samen op weg gaan, elkaar te helpen, te bidden voor elkaar, om ons meer in te zetten om een geschenk te zijn voor de andere families die hulp vragen aan de Gemeenschap.
Enkele ouders hebben hun retraite afgesloten met het bezoek aan een aantal betekenisvolle plaatsen in Lisieux.
Voordat we terugkeren naar onze huizen, hebben we afscheid genomen van elkaar met heel veel dankbaarheid tegenover God, Moeder Elvira en elkaar.
De levensgeschiedenis van de Heilige Theresia van Lisieux: klik hier
Getuigenis van Bernadette en George WERYHA
Alle Franstalige ouders van het Cenacolo keken al een jaar uit naar dit bijzondere weekend van recollectie. En nog maar een keer werden de draden van ons leven verweven in een stevig touw langsheen het mystieke pad van broeder Yannick, het inspirerende pad van Don Andrea en de 'kleine weg' van de H. Théresia van Lisieux. We mochten herbronnen in een stroom van geloof en vriendschap.
Broeder Yannick heeft ons het essentiële deel van de boodschap van de heilige Theresia van het Kind Jezus doorgegeven. Hij heeft ons ingewijd in de eenvoud van het directe gebed in de mystieke zoektocht. De 'kleine weg' van de H. Theresia is een weg van hoop en heiligheid die bestaat uit eenvoudig zijn met God en met zichzelf. Theresia werd op dit pad begeleid door de Liefde en de zoektocht naar Heiligheid van haar ouders Zélie en Louis Martin. De liefde van God en van de naaste heeft het hele gezin in staat gesteld om aanzienlijke moeilijkheden en lijden te overbruggen. De echtelijke liefde van de Heiligen Zélie en Louis Martin is een bewonderenswaardig voorbeeld voor de nog steeds gekneusde, soms gebroken families van de Gemeenschap Cenacolo.
Iedereen kan deze weg volgen, die spiritueel engagement verenigt met engagement in het gezin, het beroep en het verenigingsleven, het is heiligheid die in het bereik ligt van ons mens zijn.
Bernadette en Georges
Getuigenis van Anne-Élise VANDERBECKEN
Vol vreugde kwamen de ouders van het Cenacolo vanuit alle hoeken van Frankrijk en België samen voor hun jaarlijkse retraite, ditmaal in Lisieux, op de plek waar de H. Theresia van het Kind Jezus en het Heilig Gelaat is opgegroeid en later toetrad tot de orde van de Karmel, en waar ook de relikwieën van haar heilige ouders, Louis en Zélie Martin, bewaard worden.
Het thema, "We zijn allemaal geroepen tot heiligheid", construeerde een grote stap op de weg van de ouders waarop onze Gemeenschap ons leidt en begeleidt. In zijn mooie tekst "Gaudete en Exsultate" spoort Paus Franciscus ons aan om onze oproep tot heiligheid te beleven in onze moderne wereld waarin we geroepen zijn om te getuigen: dit alles werd samengebracht door de Voorzienigheid voor onze retraite.
Gedurende 2 dagen hebben we geleefd op het ritme van de onderrichten van Broeder Yannick, alsook op deze van de catecheses van Don Andrea die zich bij ons vervoegd had vanuit Saluzzo, samen met 3 Missiezusters van de Verrijzenis en Broeder Hubert: wat een prachtige Voorzienigheid om deze krachtige tijd samen te beleven, dicht bij het hart van onze Gemeenschap!
Twee avondwakes verbonden ons in gebed met de drie Heiligen, en we hebben de Heer aanbeden, Hem dankend voor alles wat Hij op ons pad heeft geplaatst: moge het ons altijd gegeven zijn dat we Hen zien en Hem dankzeggen.
Elke dag is Don Andrea voorgegaan in de viering van de Heilige Mis, en bracht hij ons in verbinding met het Heilig Sacrament van Jezus.
Broeder Yannick leerde ons het gebed van het hart en we spraken met Jezus en Maria door onze handen tegen ons hart te houden om ons heel dicht bij Hen te voelen: dankjewel om ons, in eenvoud, met kracht en vurigheid, te laten binnentreden in het gebed!
De 'kleine weg' van de heilige Theresia leert ons hoe we in, door en met liefde de kleine gestes en handelingen van elke dag nederig kunnen beleven vanuit gebed en dankzegging. De beproevingen die de familie Martin heeft doorstaan, en die we tegenkomen op onze moeilijke weg als ouders, zijn een voorbeeld voor ons: onze families werden ook gekwetst, anders, maar net zoals de Heiligen Louis en Zelie Martin kunnen we deze overwinnen en, in alle bescheidenheid, samen voorwaarts gaan op het pad van heiligheid.
We danken Broeder Yannick voor zijn onderrichten over het gebed en de Heilige Theresia van het Kind Jezus en het Heilig Gelaat, we danken Don Andrea voor zijn catecheses en homilieën die de ouders van Cenacolo enorm geraakt hebben, we danken de Missiezusters van de Verrijzenis en Broeder Hubert die de vreugde van het Toegewijd zijn met ons gedeeld hebben met hun gitaar, liedjes en glimlach, we danken de Hermitage en haar religieuzen om ons deze prachtige omkadering te schenken voor onze ontmoeting!
We zien elkaar volgend jaar terug, en waarom niet nog een keer in Lisieux? '
Abbraccio!
Getuigenis van Laurence en Emmanuel DABIN
Wat me van deze bijzondere retraite bijgebleven is, is in de eerste plaats de “ontdekking” van dit kleine vrouwtje, haar teksten, haar moed en haar totale vertrouwen en verlating op God! Haar prachtige gedichten en liedjes werden “gebeiteld” zoals alleen de Heilige Geest ze kan inspireren en het hart rechtstreeks kan aanraken!
Voor mezelf persoonlijk blijft de eenvoud van deze heilige bij en haar overtuiging dat het onze kwetsbaarheid is van waaruit we kunnen leren om Gods Liefde te verwelkomen in onszelf…
Indrukwekkend en uitdagend was de vraag die Père Yannick van de Karmel ons voorlegde: “Hoe verplicht de beproeving van ons kind ons om het in zijn kwetsbaarheid te verwelkomen en onthult ze, als wij in de spiegel kijken, onze eigen broosheid, om dan op onze beurt te groeien?”
Emmanuel
Dag iedereen, met wat ik hier deel, wil ik jullie graag enkele kerngedachten van de retraite meegeven die mezelf heel veel bijgebracht hebben en waarnaar ik in de komende periode wil teruggrijpen, om niet alleen te groeien op mijn weg als moeder van een jongere in Cenacolo, maar ook als vrouw, dochter, echtgenote...
- In de retraite voor de ouders werden we allen opgeroepen tot heiligheid.
- Heiligheid is niet alles wat ik doe of al mijn inspanningen of wat ik verdien, maar het is de manier waarop ik me overgeef aan de Liefde van God om me dan vervolgens te geven aan de anderen. De heiligheid van de ouders van Thérèse bevindt zich in de kwaliteit van hun antwoord aan God.
- De kleine Thérèse, Moeder Elvira en alle “heiligen” zijn personen die heel fragiel zijn en/of karaktertrekken hebben die heel moeilijk te accepteren zijn (woede, droefenis, agressiviteit, …) Wat kunnen we hieraan doen? Hen verwerpen? Ze ver van ons af duwen of ze “omarmen”, wetend dat het juist dààr is dat God ons opwacht. Het volstaat om het parcours te bekijken dat onze kinderen afleggen in de Gemeenschap: zij durven hun kleinheid te tonen!
- Elke keer als ik zeg dat ik een “nul” ben, verzaak ik aan mijn incarnatie, verwerp ik het Leven dat God me gegeven heeft en weiger ik binnen te treden in het spirituele Leven.
Jezus zegt me het volgende: “Laat je kleinheid los, kijk naar Mij, Laat je redden door Mij, Je bent geboren om bemind te worden, voor het Leven, voor de Glorie, voor het Feest!”
- Don Andrea heeft tijdens het weekend klaar en duidelijk de link aangetoond tussen Thérèse en Elvira:
“De schat, dat ben Jij, dat is Je leven
Dat is wat je bent, en niet wat je hebt”
- Als Moeder Elvira de jongeren van Cenacolo grenzen oplegt, dan doet ze dat niet om hen “te pesten”, maar om hen te leren begrijpen dat ZIJZELF het enige geschenk zijn! Mijn leven is de enige rijkdom!! Het is niet wat ik vraag maar wie ik ben. Het opleggen van deze grenzen helpt hen om opnieuw de eenvoudige dingen te vinden, en om zich echt levend te voelen.
- De Oudergroep: bron van grote vreugde, van onderling delen met elkaar. Eenvoudig en mooi: we hechten ons aan elkaar! Het is een oproep tot heiligheid: samen omhelzen we onze kleinheid. Gezegende tranen, fouten en kwetsbaarheid, want het is daar dat God naar ons kijkt en ons geneest.
- Samen met de Heilige Theresia vraag ik vergiffenis aan de Heer want
... soms heb ik deze roeping tot liefde verworpen, waardoor ik wat zwaar en verdrietig in mij was, geprovoceerd heb
... soms heb ik gefaald om mezelf lief te hebben in mijn armoede, verried ik mijn kleinheid en veroordeelde ik mijn fouten en het kwaad in mijzelf
... soms heb ik de vreugdevolle trouw aan mijn roeping gemist; mijn ogen zochten iets anders; God wil mij voor Hem en Hij heeft een oproep voor ieder van ons. Ofwel blijf ik gewond, gekwetst, of geef ik mezelf te drinken bij de Bron.
Laurence
LISIEUX |
|
|
