Onderweg naar Czestochowa! |
|
Tarnów - Czestochowa, 17 - 25 augustus 2017
Het geeft ons veel vreugde om even terug te kunnen kijken naar en nogmaals te lezen over de negen dagen die we beleefd hebben terwijl we op stap waren van Tarnów naar Czestochowa.
Al sinds vele jaren is onze Gemeenschap bevoorrecht en beleeft Zij de genade om deel te nemen aan de pelgrimstocht naar het bisdom Tarnów, naar Jasna Góra.
Dit jaar heeft Onze Lieve Vrouw een grote groep jongens en meisjes geroepen uit onze fraterniteiten van Italië, Kroatië, Slowakije en Oostenrijk, samen met de jongens en meisjes van onze Poolse fraterniteiten.
Ook een aantal ouders, voormalige jongens en meisjes met hun gezinnen en een aantal zusjes van de jongeren die onderweg zijn in de Gemeenschap, sloten zich bij ons aan.
Alles bij elkaar waren we met zo’n vijftigtal, kortom een mooie groep onder leiding van onze toegewijde broeders fr. Hubert en fr. Slaven!
Het thema van de pelgrimstocht van dit jaar, "Wie is Hij voor mij?" maakte van bij de start de bedoeling van de organisatoren duidelijk: ze wilden er een mooie negendaagse retraite van maken, waarin ze de jongeren niet alleen heel veel momenten van blijdschap en vreugde wilden laten meemaken, maar hen ook de mogelijkheid gaven om een levende en diepere relatie met Jezus te beleven, terwijl ze over het Evangelie nadachten en mediteerden.
In de openingmis nodigde de bisschop van het Bisdom Tarnów, Mgr. Andrzej Jez, ons uit om ons, in ons hart, af te vragen wie Jezus voor ons is, ons ondertussen aanmoedigend om het Woord van God te lezen, zodat het toegang krijgt in ons hart en ons leven, en wij ons afvragen wat God ons vandaag zegt langsheen de Bijbel en het Evangelie.
Hij moedigde ons aan om tijdens de pelgrimstocht het dagelijks Evangelie van Lucas te mediteren, door vier passages te volgen: lectio, meditatio, oratio en contemplatio (lezing, meditatie, gebed, overweging).
Zijn advies opvolgend zijn we, samen met don Piotr, die voor alle negen dagen de homilie en reflecties voorbereidde, binnengetreden in de mysteries van het leven van Jezus en langsgegaan op de plaatsen waar hij zijn identiteit, zijn gezicht toonde!
En zo zijn we dus vertrokken vanuit Nazareth, waar Maria de boodschap van de Engel hoorde, passeerden we langs Bethlehem, vervolgens langs de Berg van de Zaligsprekingen, het meer van Kafarnaüm, de berg Tabor, de instelling van de Eucharistie tijdens het Laatste Avondmaal en de opstanding van Lazarus, om tenslotte aan te komen in Czestochowa, in ons "Poolse Jeruzalem".
Elke dag hadden we, samen met het Evangelie van de dag, een thema om ons in te verdiepen: het leven als pelgrim, onze familie, ons geboorteland, onze roeping, de Eucharistische Aanbidding, het priesterschap, Maria ... Dit parcours ging gepaard met liederen, dansen en momenten van vreugde, vriendschap, onderling delen, offers brengen, waarheid.
Het was echt fijn om zien hoe de jongens van groep 21: “Beata Carolina - Zalige Carolina", die al jaren tijdens deze pelgrimstocht met ons meelopen, een licht, een vreugde en een hoop bespeuren in de jongeren van het Cenacolo dat hen aanmoedigt om hun eigen geloof te beleven in het leven van elke dag, in hun werk, studie en familie!
Elk jaar groeit hun vertrouwen en verlangen om meer te leren over het charisma van Moeder Elvira en de Gemeenschap Cenacolo.
Op veel momenten, ook zonder de taal te kennen, hebben we het respect van andere pelgrims mogen ervaren voor ons, door kleine dingen, gebaren van liefde en gemeenschappelijk gebed ... Als de harten verenigd zijn met elkaar in het goede, dan is er geen verdeeldheid!
Ook wij mochten heel sterk de grote eenheid ervaren in de grote familie van de Gemeenschap, ondanks het feit dat zij uit verschillende fraterniteiten en landen kwam.
Elke dag groeide de vriendschap tussen ons jongeren, die elkaar niet kenden voor de start van deze pelgrimstocht, op zo’n wijze dat we het bijna niet konden geloven.
Zo mooi om zien hoe de Gemeenschap verbonden is met elkaar, één is met elkaar, zodat we een teken van het Goede kunnen zijn voor de anderen!
Wij danken in het bijzonder onze gewijde broers voor de manier waarop zij gezorgd hebben dat wij alsmaar dichter bij het charisma van de Gemeenschap kwamen en hoe ze ons hebben geholpen om de verschillende stadia van deze bedevaart dieper te beleven, gebruik makend van elke gelegenheid om een nieuw licht te laten schijnen over datgene dat we beleefden.
De Voorzienigheid heeft ons heel verschillende dagen gegeven, ook vanuit meteorologisch oogpunt gezien: we begonnen onze tocht met veel zon en een enorme hitte, om vervolgens te wandelen onder overvloedige regen, juist in de dagen dat we aan het nadenken waren over het stukje Evangelie waarin Jezus de storm op het meer van Cafarnao tot rust brengt.
Onze Lieve Vrouw heeft, met de tederheid van een moeder, aan velen van ons laten zien hoe zwak en broos we nog zijn, nog niet in staat om de kleine en grote offers die we tijdens de pelgrimstocht meemaakten te offeren: zo vaak waren we aan het klagen over vermoeidheid en waren we niet blij met wat we kregen.
Maar wat ons ook enorm verbaasd heeft is hoe wij zelf veranderden naarmate we dichter bij Czestochowa kwamen: waarlijk, toen we ons uiteindelijk voor Jasna Góra bevonden, was alles verdwenen! Enkel het gezicht van de Zwarte Madonna is gebleven: gewond maar mooi, vol liefde en geloof, voor ieder van ons!!!!
Enkele uren voordat we ons voor de Zwarte Madonna bevonden, hebben we - met alles wat we in ons hart droegen - met Moeder Elvira getelefoneerd!
Het moment van gebed en zang dat we samen met haar, met Vader Stefano en de Missiezusters van de Verrijzenis hebben beleefd, was heel ontroerend: het was een van de mooiste momenten van deze bedevaart.
De woorden van Vader Stephen hebben ons nogmaals bevestigd dat we door God en Onze Lieve Vrouw geliefd en gekozen zijn voor grote dingen, mooie dingen!
Voor het Heiligdom van Jasna Góra wachtte ons een grote groep Poolse ouders van de Gemeenschap op om het samen met ons het heiligdom te betreden. De Slotviering werd gecelebreerd door de bisschop van het bisdom Tarnów, Mgr. Andrzej Jez. In zijn homilie nodigde hij ons uit om datgene dat we geleerd hadden tijdens deze pelgrimstocht voort te zetten in ons dagelijks leven, door Jezus te zoeken via Maria, en in het beluisteren van het Woord.
"Jezus is nooit gescheiden van Zijn kruis omdat het Kruis het teken is van Leven en Opstanding. De vraag waar iedereen altijd voor open moet blijven staan, is: “Wie is Hij voor mij?”. We vinden het antwoord door het Brood te breken en het Woord te verwelkomen, terwijl we gestes van liefdadigheid doen voor iedereen die ons ontmoet."
Aan het slot van de pelgrimstocht zijn we naar onze zussen, "Serve dell'Immacolata" van Czestochowa gegaan. Zij ontvangen ons al vele jaren met open armen; opnieuw een teken dat de Voorzienigheid van God ons niet in de steek laat! Slapen op een goeie matras, na dagen van kamperen in tenten, is iets fantastisch!!!
Dankjewel Heer Jezus dat wij deze dagen hebben mogen beleven in geloof, liefde en hoop! Dankjewel voor het geschenk van de Gemeenschap en voor onze Moeder Elvira, die ons leert om ons leven volledig te leven, zonder halt te houden.
Dankjewel Maria, omdat U ieder van ons opgeroepen hebt om ons nogmaals te vertellen dat wij zo kostbaar zijn voor U en uw Zoon.
CZESTOCHOWA |