 |
Peruaans Pinksteren! |
|
|
Villa El Salvador, 8 juni 2017
"GOEDEMORGEN HEILIGE GEEST,
GOEDE MORGEN AAN MIJN LEVEN,
DANK U JEZUS VOOR HET GESCHENK ...
VAN DE HEILIGE GEEST!"
Lieve vrienden,
We komen jullie vertellen hoe wij hier ons feest van Pinksteren beleefd hebben op de mooiste plek van de wereld!
Zaterdag, op de vooravond van Pinksteren, is tot onze grote vreugde, en rechtstreeks vanuit Costa Rica, onze broeder Marco toegekomen, nadat hij enkele dagen in Supe is geweest, samen met don Andrea.
Ze arriveerden exact op het moment dat de Vespers gingen beginnen en nadien konden ze samen met ons de Avondwake van Pinksteren meemaken.
De sfeer was heel goed en na de Vespers sprak don Andrea ons over wat ze in Supe beleefd hebben met de jongens alsook over de gesprekken die plaatsvonden met de ouders die zaterdagochtend. We vragen jullie om te blijven bidden voor ondersteuning voor de jongeren die hun weg starten in de Gemeenschap en voor hun families die hen opvolgen door middel van de maandelijkse bijeenkomsten die geleid worden door tante Andrea en oom Ugo.
Om 20.00 begonnen we aan onze gebedswake, de verschillende altaren waren versierd met de woorden van de zeven gaven van de Geest. Don Andrea heeft het Heilig Sacrament tentoongesteld op het altaar in de grote Monstrans die onze bisschop, Mgr. Carlos, ons heeft gegeven.
Door de liedjes en de voorbeden voelde je sterk de aanwezigheid van de Geest die ons aan het voorbereiden was voor Pinksteren en de vernieuwing van onze geloften. Aan het eind van de Aanbidding hebben we nog een ander sterk moment meegemaakt toen don Andrea de Monstrans in de hand nam en we allemaal samen, in processie, naar de kamers gegaan zijn waar de kinderen slapen; hij heeft toen elk van hen gezegend met het Heilig Sacrament.
Tenslotte zijn we naar “boven” gegaan, naar “el techo” - het dak - en daar plaatste don Andrea het Heilig Sacrament op de lage muur van het dakterras waar men de grote uitgestrektheid van Villa el Salvador ziet en we het lied “alma misionera" - “de missionaire ziel” zongen.
Ik denk dat ieder van ons gevoeld heeft hoe waar en actueel de woorden van dit lied zijn, en hoe ze onze “ja” aan de missie opnieuw bevestigden.
Vervolgens heeft onze don dit land en de mensen die hier wonen, in het bijzonder de armen, aan Jezus toevertrouwd; en sloten we dit bijzonder moment af door het Onze Vader te bidden in het Castiliaans, Italiaans, Portugees en Engels.
Tenslotte hebben we, als echte “cenacolini”, genoten van een heerlijk avondmaal waarbij grappen en gelach in het menu waren inbegrepen!
Op zondagochtend zeven uur heerste al een zekere rusteloosheid in het huis, ook bij de kinderen, om alles en iedereen klaar te maken om op weg te gaan naar Rayo de Luz, om daar het feest van Pinksteren te vieren. Hier in Villa is het niet alleen een grote onderneming, maar ook een prachtig avontuur, om de hele “caravan” te mobiliseren; en we zeggen God dank, want door al het geloop voor de kinderen is het niet mogelijk om aan onszelf te denken, want hun noden doen ons beminnen, beminnen, beminnen en dienen.
Eenmaal aangekomen in Rayo, hadden we tijd om ons te organiseren met de kinderen en daarna begon om 12u ’s middags de Mis onder de grote tent. Don Andrea had aan ons, de zusters, gevraagd om samen met hem en broeder Marco in processie binnen te komen. Het was een zeer emotioneel moment en ik denk dat ieder van ons in hart en geest verbonden was met de andere Missiezusters van de Verrijzenis (in Italië, Saluzzo en Liberia), zich die keren herinnerend dat we deze momenten samen hebben beleefd.
In zijn korte preek sprak don Andrea over de angst van de leerlingen van Jezus, opgesloten in het Cenakel, nog steeds niet ten volle gelovend, maar Maria was bij hen. Hij zei ook: "Als we echt geloof hebben, zullen angsten en onzekerheden verdwijnen”.
Hij heeft ons meerdere malen herinnerd aan de schoonheid van het herbevestigen van de eigen roeping, die in de familie, die in de missie, en vandaag wij in het bijzonder, in de oproep om Hem dichter dan dichtbij te volgen in het gewijde leven.
“Hoe dan ook is de Liefde in elke roeping voor altijd, en moeten we het innerlijk voelen dat ze ons toebehoort, dat ze echt van “ons” is, dat we niet anders kunnen handelen.”
Na de homilie maakte don Andrea tijd voor de getuigenissen van zr. Maria en broeder Marco, die ons vertelden hoe zij hun oproep gehoord hebben. Zr. Maria zei dat zij reeds als kind dit vuur voelde voor Jezus, maar niet dacht dat ze Zuster zou worden; maar dan liet Jezus haar, door verschillende tekenen, beseffen dat dit haar pad was en boven alles heeft zij dit begrepen toen zij Moeder Elvira en de Gemeenschap leerde kennen.
Ook de getuigenis van broeder Marco was erg mooi. Hij vertelde ons over een ontmoeting met Moeder Elvira, toen hij al in de Gemeenschap was en zij hem gezegd heeft hoe zij, vanaf het ogenblik dat ze hem ontmoet had, altijd voor hem gebeden heeft tot Onze Lieve Vrouw, hem zeggende: “Jij bent van Maria” en dit is voor hem de bevestiging geweest dat de Heer hem riep.
Na de getuigenis was er de vernieuwing van de geloften: zr. Daniela, zr Anna, zr. Antonietta, zr. Aleksandra en broeder Marco hebben hun jaarlijkse geloften aan Maria vernieuwd; zr. Rita, zr. Cristina, zr. Marica en don Andrea hebben hun eeuwige geloften vernieuwd. Het was een zeer emotioneel moment, men voelde sterk de aanwezigheid van de Geest en de kracht van het gebed.
Het ontbrak ons na de Mis niet aan een heerlijk middagmaal dat, tot ons aller vreugde, klaargemaakt was door de ooms en tantes van Rayo. Na de lunch hebben wij, de zusters, een nieuwe dans gebracht van een Spaanse lied tot de Heilige Geest, gechoreografeerd door zuster Antoinetta. Elke zuster hield gedurende de hele dans een geel doek vast waarop één van de gaven van de Heilige Geest geschreven stond. God zij dank is alles goedgekomen met het ballet, ondanks dat we amper hebben kunnen repeteren .... de Geest was werkelijk bij ons!!!
Om 15.00 uur verzamelden we terug onder de grote tent om het Kroontje van de Barmhartigheid te bidden en een moment van Aanbidding te hebben: dit werd ook bijgewoond door alle kinderen van Villa en Rayo en raar maar waar, ze waren heel stil want ze begrepen dat dit een heel bijzonder moment was; sommigen van hen vielen zelfs in slaap aan de voeten van Jezus.
Tegen de avond keerden we huiswaarts met een hart vol dankbaarheid en vreugde voor deze mooie Pinksterdag.
Het was een enorm geschenk om don Andrea, broeder Marco, Zr. Rita en Zr. Maria bij ons te hebben en het was bovendien de eerste keer dat er hier in Peru een priester van de Gemeenschap was voor Pinksteren en daar zijn we heel dankbaar en erkentelijk voor!
Een speciale DANK U voor jullie gebeden, voor jullie gegeven levens en voor de liefde en zorg waarmee jullie onze Moeder Elvira omringen, geef haar ook namens ons een dikke knuffel.
We houden enorm veel van jullie!!!!
De Peruaanse Missiezusters van de Verrijzenis ... dal mejor lugar del mundo!